مصرف دارو های مسکن در سگ

مصرف دارو های مسکن در سگ ها می توانند با بروز برخی عوارض جانبی همراه باشد. از طرفی هم مدیریت و کنترل درد بخش مهمی از مراقبت های دامپزشکی برای سگ ها است. بر همین اساس، به شما توصیه می کنیم به عنوان صاحبان سگ ها، اطلاعات لازم برای مصرف دارو های مسکن در این حیوانات را کسب کنید تا با خودداری از مصرف خودسرانه مسکن در سگ خود بتوانید از بروز عوارض آنها جلوگیری کنید.

به طور کلی، باید به این نکته توجه داشته باشید که سگ ها نمی توانند درد خودشان را مانند انسان ‌ها بروز دهند. بلکه این صاحبان سگ و دامپزشکان هستند که برای ارزیابی و بررسی سطح درد و درمان مناسب آن باید دست به کار شوند.

داروهای مسکن، برای انواع ناراحتی ها از جمله درد هایی که با جراحی، آسیب بافتی، آرتروز، پانکراتیت، IVDD و سرطان همراه است، استفاده می شوند. برای هر نوع درد، می توان از داروی مسکن مخصوص آن استفاده کرد، البته هرکدام از این داروها مزایا و معایب مختص خودشان را دارند. با مدیریت و کنترل صحیح درد، بسیاری از سگ ها، علیرغم ابتلا به شرایط دردناک پزشکی، می توانند از زندگی آرامی برخوردار شوند. بر همین اساس ما سعی کردیم اطلاعات لازم برای مصرف داروهای مسکن در سگ را در این مقاله از دام و پت ارائه دهیم.

هشدار مهم در مصرف داروهای مسکن در سگ

هرگز بدون داشتن نسخه قبلی و  مشورت با دامپزشک، از داروهای مختلف برای درمان سگ خود استفاده نکنید. هر دارویی در صورت استفاده نادرست می تواند عوارضی ایجاد کند. دامپزشک، بهترین منبع برای اطلاع از دوز مناسب و تجویز داروهای ضد درد برای سگ شماست. در ادامه به چند دسته از داروهایی که به طور بالقوه به عنوان دارو های مسکن و برای تسکین درد در سگ ها استفاده می شوند، اشاره می کنیم.

داروهای ضد انعقادی غیراستروئیدی

داروهای NSAID  یا داروهای ضد انعقادی غیرلستروئیدی، معمولاً جزو داروهای تجویز شده برای تسکین درد و التهاب در سگ ها هستند. این داروها به ویژه در بیماری هایی مانند آرتروز و آسیب های بافت نرم استفاده می شوند. داروهایی که بر پایه مواد مخدر ساخته می شوند، در این گروه قرار می گیرند. این داروها با جلوگیری از تولید پروستاگلاندین ها، که هورمون هایی هستند که در تب و التهاب نقش دارند، اثرات خود را بروز می دهند. NSAID ها با کاهش التهاب و تب، درد را تسکین می دهند.

دارو های ضد انعقادی غیراستروئیدی، می توانند در کنترل درد ناشی از التهاب بسیار موثر باشند. اما مصرف آنها ممکن است با بروز چندین عارضه و اثر جانبی بالقوه همراه باشد. این داروها می توانند باعث استفراغ، اسهال، از دست دادن اشتها، تحریک و خونریزی دستگاه گوارش و مسمومیت کبدی و یا کلیوی، شوند.

دامپزشک ممکن است قبل از تجویز استفاده از این دسته از داروها، نیاز به انجام برخی تست های آزمایشگاهی داشته باشد تا مطمئن شود سگ شما مشکل زمینه ای خاصی ندارد و می تواند با استفاده از NSAID مشکل خود را تسکین دهد.

• NSAID  های بدون نسخه شامل آسپرین، استامینوفن، ایبوپروفن و ناپروکسن است.
• ایبوپروفن و ناپروکسن برای سگ ها سمی هستند و هرگز نباید استفاده شود.
• استامینوفن حاشیه ایمنی کمی دارد و معمولاً برای استفاده در سگ ها توصیه نمی شود.

مصرف آسپرین در سگ ها

آسپرین در صورت استفاده تحت نظارت مستقیم دامپزشک، ممکن است برای برخی سگ ها بی خطر باشد. فقط فرم بافر شده (روکش دار) باید برای سگ ها استفاده شود. این کار برای محافظت از دستگاه گوارش سگ انجام شود. دامنه دوز مصرفی معمول توصیه شده برای سگ ها 10-15 میلی گرم در کیلوگرم است. اما حتماً از دامپزشک خود در مورد مطمئن ترین دوز مصرفی برای سگ خود سوال کنید.

بیشتر NSAID  های مناسب برای سگ ها فقط با نسخه پزشک در دسترس هستند. همه NSAID های زیر به صورت خوراکی (قرص، کپسول، جویدنی یا سوسپانسیون) در دسترس هستند. برخی از آنها فرم های تزریقی دارند و برای تزریق باید به بیمارستان مراجعه کرد.

• کارپروفن
• ملوکسیکام
• پیروکسیکام
• دراکوکسیب
• گالیپرانت. متفاوت از سایر NSAID ها عمل می کند و ممکن است برای برخی سگ ها ایمن تر باشد.
• فيروكوكسيب. نسبت به ساير NSAID ها کاربرد کمتری برای سگ ها دارد.بیشتر در سگ ها برای درمان برخی سرطان ها استفاده می شود.

مصرف کورتیکواستروئیدها در سگ ها

کورتیکواستروئیدها در کاهش التهاب در بدن بسیار موثر هستند و ممکن است در برخی موارد برای تسکین درد استفاده شوند. علاوه بر کاهش التهاب، استروئیدها سیستم ایمنی بدن را نیز سرکوب می کنند. بنابراین استفاده طولانی مدت از این داروها، به ندرت برای مدیریت درد توصیه می شود. این داروها به احتمال زیاد در سگ هایی که به طور همزمان درد و بیماریهای مربوط به سیستم ایمنی دارند، استفاده می شود.

کورتیکواستروئیدها عوارضی مانند افزایش تشنگی و دفع ادرار، افزایش اشتها، افزایش وزن، ناراحتی دستگاه گوارش و بی قراری ایجاد می کنند. این داروها ممکن است تأثیر منفی روی اندام ها و عملکرد بدن، خصوصاً در صورت استفاده مداوم یا طولانی مدت داشته باشند. به همین دلیل دامپزشکان ترجیح می دهند از NSAID و سایر داروهای ضد درد به جای کورتون استفاده کنند.

رایج ترین استروئیدهای تجویز شده توسط دامپزشکان شامل پردنیزون، پردنیزولون، متیل پردنیزولون و دگزامتازون است .

مصرف مسکن های افیونی در سگ ها

مواد افیونی به عنوان قوی ترین داروهای ضد درد موجود در بازار، در نظر گرفته می شوند. مسکن های افیونی بی شماری در بازار وجود دارد که برخی از آنها در سگ ها استفاده می شود. به طور خلاصه، آنها با تأثیر بر گیرنده های درد خاص در بدن، درد را تسکین می دهند.

دامپزشکان معمولاً برای کنترل درد قبل، حین و بلافاصله بعد از جراحی از داروهای ضد درد تزریقی مخدر استفاده می کنند. همچنین ممکن است از آنها برای درمان درد حاد ناشی از صدمات جدی استفاده شود. دامپزشکان اغلب به دلیل عوارض جانبی احتمالی، مواد مخدر خوراکی را برای سگ ها تجویز نمی کنند.

از عوارض جانبی مواد افیونی در سگ ها می توان به سستی، سرگیجه، حالت تهوع و استفراغ اشاره کرد. سگ ها ممکن است کاهش ضربان قلب و کندی تنفس را نیز تجربه کنند. استفاده طولانی مدت می تواند مقاومت بدن سگ در برابر داروهای افیونی را افزایش دهد و باعث کاهش تاثیر آنها شود.

متداول ترین مسکن های افیونی مورد استفاده دامپزشکان شامل موارد زیر است:

• کدئین
• فنتانیل
• دیازپام
• مورفین
• بوپرنورفین
• بوتورفانول
• هیدرومورفون
• اکسی مورفون

مصرف ترامادول در سگ ها

ترامادول یک داروی ضد درد سنتتیک (ساخته شده در آزمایشگاه) مخدر است. ترامادول از نظر شیمیایی یک مخدر نیست، اما به عنوان یک مسکن مانند سایر مواد افیونی در نظر گرفته می شود زیرا ساختار و روش عمل بسیار مشابهی به داروهای افیونی دارد.

ترامادول غالباً برای درمان درد خفیف تا متوسط ​​استفاده می شود. حتی می تواند همراه با سایر داروهای ضد درد (مانند NSAIDS یا گاباپنتین) برای کنترل درد متوسط ​​تا شدید استفاده شود. عوارض جانبی ترامادول مشابه اثرات اوپوئیدها است اما ممکن است خفیف تر باشد. ترامادول معمولاً به صورت قرص یا کپسول و هر 8-12 ساعت یک بار از طریق خوراکی تجویز می شود.

مصرف گاباپنتین در سگ ها

گاباپنتین دارویی ضد تشنج است که خاصیت ضد درد دارد. ثابت شده است که این دارو در تسکین درد عصبی و بسیاری از انواع دردهای مزمن موثر است.

متخصصان تاکنون نتوانسته اند نحوه عملکرد دقیق گاباپنتین را برای کاهش درد کشف کنند. این ماده بر فعالیت الکتریکی مغز و انتقال دهنده های عصبی بدن (مواد شیمیایی مورد استفاده برای ارسال پیام بین سلولهای عصبی) تأثیر دارد.

گاباپنتین به طور معمول روزانه یک یا دو بار تجویز می شود. این دارو به صورت قرص یا کپسول در دسترس است.

مصرف گیاهان و مکمل ها در سگ ها

بسیاری از صاحبان سگ ها به تسکین درد به صورت طبیعی و با استفاده از محصولات طبیعی، علاقه نشان داده اند. گیاهان و مکمل های بی شماری وجود دارد که به نظر می رسد درد و التهاب را تسکین می دهند. توجه داشته باشید که همه این محصولات برای سگ ها بی خطر نیستند، بنابراین برای مشاوره حتما با دامپزشک خود مشورت کنید.

استفاده از کانابیدیل یا CBD  هم در انسان و هم در سگ برای کنترل و تسکین درد بسیار رواج یافته است. اما باید در مورد مصرف این محصولات احتیاط کرد. CBD مورد استفاده برای سگ ها باید بدون THC باشد و از یک شرکت معتبر تهیه شود. دامپزشک می تواند در انتخاب مکمل CBD برای سگ، شما را راهنمایی کند.

اگر به دنبال راهی برای کنترل درد سگ خود بدون مصرف دارو هستید، برخی از روش های درمانی جایگزین وجود دارند که می توانند به شما کمک کند. این موارد شامل طب سوزنی، لیزر درمانی سرد و فیزیوتراپی است. برخی دامپزشکان در مطب دامپزشکی، این خدمات را ارائه می دهند.

سخن آخر

مصرف دارو های مسکن در سگ ها می تواند با بروز برخی عوارض جانبی و حتی خطرناک همراه باشد. به عنوان مالک و یا صاحب سگ بهتر است قبل از مصرف هر گونه دارو های مسکن در حیوان خود با دام پزشک مشورت کنید.

منبع:

https://www.thesprucepets.com/pain-meds-for-dogs-5079156