جفت گیری و تولید مثل شترمرغ ها

جفت گیری و تولید مثل شترمرغ ها، یکی از جالب ترین روش های موجود جفت گیری در طبیعت است. شتر مرغ های نر برای جذب حیوانات ماده، می رقصند. در واقع شترمرغ های نر در طی رقص خود خم شده و به طور متناوب بالهای سیاه و سفید خود را یکی پس از دیگری به سمت جلو و عقب حرکت می دهند.

شترمرغ به عنوان بزرگترین و سریعترین پرنده ای که قادر به پرواز کردن نیست، یکی از شناخته شده ترین و مشهور ترین گونه های پرندگان بر روی کره زمین است. اما تنها نکته جذاب درباره شترمرغ ها قد و قامت جسمی آنها نیست. بلکه جفت گیری و رفتار های تولید مثل آنها نیز کاملاً عجیب است.

شتر مرغ ها دارای یک فصل تولید مثل طولانی هستند. فصل تولید مثل این حیوانات از ماه مارس یا آوریل تا سپتامبر ادامه پیدا می کند. در این مدت شترمرغ ها پرهای پر زرق و برق و جدیدی در نمی آورند، اما گردن و پاهای شتر مرغ های نر از خون پر شده و قرمز تر به نظر می رسد.

ویژگی های رفتاری جفت گیری و تولید مثل شترمرغ ها

استراتژی های جفت گیری در بین زیرگونه های مختلف شتر مرغ ها مشابه هستند، اگرچه ممکن است برخی ویژگی های آن ها متفاوت باشد. به طور معمول، شترمرغ های نر از قلمرو کوچک خود در برابر رقبای دیگر دفاع می کنند، در همین زمان گروه شتر مرغ های ماده در اطراف پرسه می زنند و از همسران احتمالی خود بازدید می کنند. در طول یک فصل تولید مثل، شترمرغ های نر با چند ماده جفت می شوند و ماده ها نیز ممکن است با چند شترمرغ نر جفت شوند.

برای جذب شترمرغ های ماده، شترمرغ نر کمی می رقصد. حیوان نر خم می شده و به تناوب بالهای سیاه و سفید خود را یکی پس از دیگری به سمت جلو و عقب می آورد. بدین ترتیب شترمرغ های نر و ماده با همدیگر جفت شده و عمل لقاح انجام می گیرد.

گرچه شترمرغ های ماده دیگری نیز با یک شترمرغ نر جفت می شوند، اما حیوان نر به صورت مادام العمر با یکی از حیوانات ماده جفت می شود که به آن حیوان “ماده غالب” گفته می شود. پس از جفت گیری، شترمرغ نر یک سوراخ کم عمق ایجاد می کند. شترمرغ ماده تخم های خود را در این سوراخ می گذارد.

در واقع حیوان نر فقط از تخم های ماده غالب محافظت می کند. باقی شترمرغ های ماده برای پیدا کردن یک جفت دیگر به جست و جو می پردازند.

مراقبت از جوجه شترمرغ ها

جالب است بدانید که پس از بیرون آمدن جوجه شتر مرغ ها از تخم، حیوان نر از آن ها مراقبت می کند. در صورتی که دو شترمرغ نر با یکدیگر روبه رو شوند، با هم مبارزه می کنند. شترمرغ نری که در نبرد پیروز می شود، صاحب جوجه شترمرغ های نر شکست خورده خواهد شد.

شترمرغ های نر ذاتا وظیفه تامین امنیت گله شترمرغ های نر و جوجه شترمرغ ها را بر عهده دارند. شترمرغ های نر کمی بزرگ تر از ماده ها هستند و رنگ آنها تیره است. شترمرغ های نر در فصل جفت گیری نمایش های جذاب رقص انجام می دهند و سعی می کنند پرندگان ماده را برای جفت گیری جذب کنند. فصل جفت گیری شترمرغ ها از آوریل شروع شده و تا سپتامبر ادامه می یابد و جوجه ها از ماه های اکتبر تا دسامبر از تخم بیرون می آیند.

رقص جفت گیری شترمرغ های نر

رنگ پوست شترمرغ های نر در فصل تولید مثل به رنگ قرمز روشن تغییر رنگ می یابد. این تغییر نشان می دهد که این شتر مرغ ها آماده جفت گیری هستند. حیوان نر با رقص، پر و بال زدن و چرخاندن سر خود تا آنجا که ممکن است سعی می کند شترمرغ های ماده را به خود جلب کند. غالباً ماده ها سخت راضی می شوند و معمولا از شترمرغ نر دور می شوند اما حیوان نر تسلیم نمی شود و تا زمانی که ماده ها به جفت گیری با او رضایت دهند به کار خود ادامه می دهد.

عوامل موفقیت شترمرغ نر در جفت گیری

شترمرغ نر به طور معمول پرنده ای ساکت و آرام است. اما در طول فصل تولید مثل صداهای خاصی را برای جذب شترمرغ ماده تولید می کند. این صدا ها، به همراه فرآیند رقصیدن، باعث می شوند که شترمرغ های ماده به آن ها توجه کنند. بلندترین صدا و جذاب ترین تکنیک رقص، همان چیزی است که باعث می شود شترمرغ‌ نر در جفت گیری خود موفق شود و ماده های بیشتری را به سمت خود جذب کند.

ماده غالب

شترمرغ های نر در هنگام تولید مثل تک همسر نیستند و با ماده های زیادی جفت گیری می کنند، اما به “ماده غالب” که مرغ بزرگ نیز نامیده می شود بیشتر از سایر شترمرغ های ماده توجه می کند. ماده غالب مکان مناسبی را برای لانه سازی انتخاب می کند. این شترمرغ در ابتدا تخم های خود را می گذارد و پس از آن به سایر ماده های گله اجازه تخم گذاری می دهد. مرغ ماده به خوبی می داند که کدام تخم ها متعلق به خودش است و با کنار زدن تخم های دیگر از آن ها محافظت می کند بنابراین این تخم ها کمتر توسط شکارچیان مورد آسیب واقع می شوند.

فرآیند جفت گیری در شترمرغ ها جزو پدیده های خارق العاده طبیعت است. در فصل جفت گیری، رنگ منقار، پیشانی، گردن و ساق پا شترمرغ های نر به قرمز متمایل می شود. شترمرغ های نر در یک رقابت دیوانه وار شرکت کرده و برای جلب توجه حیوانات ماده با هم رقابت می کنند. رقصیدن یکی از روش های جذب شترمرغ های ماده است.

رفتار های شترمرغ نر هنگام جفت گیری

شترمرغ های نر در طول فصل جفت گیری، به شیوه خاصی راه می روند. آن ها بال و پرهایشان را باز می کنند، به ماده ها نزدیک می شوند و شروع به رقصیدن می کنند. همچنین پس از آن که حیوانات نر به طور کامل به شترمرغ ماده نزدیک شدند، به گونه ای که انگار از آن ها خواستگاری می کنند، روی زانوهایشان خم می شوند.

شترمرغ ها در بین پرندگان دارای یک سیستم تولید مثلی کاملاً منحصر به فرد هستند. شتر مرغ ها به صورت گله ای و دست جمعی زندگی می کنند. شترمرغ های نر چند همسر دارند. یعنی با بیش از یک حیوان ماده جفت گیری می کنند. شترمرغ های نر در گله خود یک “ماده غالب” دارند که از نظر جسمی از سایر ماده ها بزرگ تر هستند.

از میان شترمرغ های ماده، غالبا تخم های ماده غالب جوجه کشی می شود. تخم های ماده غالب در حفره ای که توسط حیوان نر کنده می شود قرار می گیرند. ماده غالب ابتدا هشت یا ده تخم می گذارد و سپس شترمرغ های کوچک تخم های خود را به مجموعه تخم ها اضافه می کنند و تعداد آن ها را تا 40 عدد را افزایش می دهند.

معمولاً تخم های شترمرغ های کوچک به کناره های حفره منتقل می شوند، اما از آنجا که حداقل تعداد ۲۰ عدد از تخم ها مستقیما در زیر شتر مرغ ماده قرار می گیرند، در هر بار جوجه کشی معمولا تعداد مناسبی جوجه شترمرغ از تخم ها بیرون می آیند.

جوجه کشی در شترمرغ ها

تخم های اضافی که ممکن است از حفره اصلی بیرون بمانند یا توسط شکارچیان مصرف شوند، به احتمال بسیار زیاد همان تخم هایی هستند که توسط ماده های کوچک گذاشته شده اند. همین بزرگترین مزیتی است که یک شترمرغ ماده غالب نسبت به سایر ماده ها دارد. همچنین به همین دلیل است که ماده غالب اجازه می دهد سایر ماده ها در گله زندگی بکنند.

شترمرغ ها یکی از جذاب ترین روش های جفت گیری را در طبیعت دارند. در طول فصل تولید مثل رنگ قسمت های مختلف بدن شترمرغ نر قرمز رنگ می شود. همین تغییر رنگ اصلی ترین نشانه ای است که نشان می دهد یک شتر مرغ نر آماده جفت گیری است.

شتر مرغ نر ابتدا حفره ای بر روی زمین ایجاد می کند. پس از این که ماده ها به طور کامل‌ تخم گذاری کردند، شترمرغ مادر روی تخم ها می خوابد. در طول روز وظیفه تامین امنیت تخم ها علاوه بر حیوان نر، بر عهده شترمرغ مادر نیز می باشد. در شب این شتر مرغ نر است که به محافظت از تخم ها می پردازد.

ویژگی های تخم شتر مرغ

شترمرغ ها دارای بزرگ ترین تخم در بین پرندگان هستند اما وزن یک تخم شترمرغ فقط 1.5٪ از وزن حیوان ماده را تشکیل می دهد و بنابراین برای پرنده تخم گذار آن قدر بزرگ نیست. برای مقایسه می توان گفت که کیوی نیوزلند تخمی به وزن 25٪ وزن بدن حیوان ماده می گذارد. این نسبت برای این پرنده بسیار بالا است.

در شتر مرغ ها ۲ روز طول می کشد تا پوسته تخم تشکیل شود. در سایر پرندگان این زمان معمولاً 24 ساعت طول می کشد و می توانند 800 تا 1500 گرم وزن داشته باشند. ضخامت پوسته تخم شتر مرغ 2 میلی متر بوده و یک تخم شتر مرغ به اندازه 24 تخم مرغ محتویات دارد.

تولد جوجه شترمرغ ها

جوجه شترمرغ ها برخلاف رنگ پوسته تخم ها که معمولا سفید اند، دارای رنگ خاکستری هستند. این رنگ برای در امان ماندن از شکارچیان و استتار در میان گیاهان به جوجه شتر مرغ ها کمک می کند. پس از تولد نیز یک جوجه شترمرغ باید از خطرات زیادی در امان بماند. شکارچیان مختلفی در طبیعت وجود دارند که با دنبال شکار جوجه های پرندگان مختلف هستند.

به محض این که یک جوجه شترمرغ برای غذاخوردن آماده می شود، می تواند همه چیز بخورد. همچنین برای داشتن عملکرد صحیح سنگدان یک جوجه شترمرغ باید سنگ و شن مصرف کند. زیرا سنگدان (کیسه عضلانی قوی برای هضم فیزیکی غذا)، برای تسهیل عمل گوارش به سنگ و شن نیاز دارد.

پرندگان بالغ نیز به مصرف سنگ و شن برای داشتن عملکرد مناسب گوارشی نیاز دارند. غذای واقعی شترمرغ شامل گیاهان آبدار، علف، توت، دانه ها، حشرات و خزندگان کوچک است.

شترمرغ ها گیاه خوار هستند و در گله ها به صورت دسته جمعی با هم زندگی می کنند. حتی ممکن است که گله های مختلف با یکدیگر زندگی کنند. این کار با حفظ امنیت گله، به خصوص امنیت جوجه شترمرغ ها کمک فراوانی می کند.

منابع:

https://southafrica.co.za/what-mating-behaviour-do-ostriches-have.html

https://animals.mom.com/mating-habits-ostriches-11578.html

https://www.livescience.com/amp/34493-animal-sex-ostriches.html