سلنیوم برای اسب

سلنیوم برای اسب مفید است اما مصرف بیش از حد آن می تواند کشنده باشد. پس برای شناخت اهمیت سلنیوم در اسب ادامه مقاله را تا انتها بخوانید. اسب ورزشکار به یک سیستم عضلانی سالم متکی است .تا قدرت اوج گرفتن از روی پرش ها، دویدن شدید در اطراف بشکه ها، یا ارائه قدرت و دقت مورد نیاز برای کار را فراهم کند. سلنیوم یک ماده معدنی ضروری است که به طور طبیعی در خاک یافت  می شود. و به مقدار کم در رژیم غذایی اسب به منظور حفظ عملکرد عضلانی سالم و کاهش استرس اکسیداتیو مورد نیاز است. همچنین برای عملکرد مناسب تیروئید و سیستم ایمنی حیاتی است.

عملکرد عضلانی و استرس اکسیداتیو

در طول تمرین، ماهیچه های اسب به مقادیر زیادی اکسیژن نیاز دارند. این اکسیژن انرژی مورد نیاز برای فعالیت بدنی را فراهم می کند، اما هزینه دارد. عارضه جانبی فرآیند اکسیژن سازی تولید رادیکال های آزاد و تشکیل پراکسید است که باعث آسیب به سلول ها می شود.

سلنیوم که یک آنتی اکسیدان قوی است، می‌تواند از سلول‌ها در برابر این آسیب محافظت کند و به ساختار ماهیچه‌ای کمک کند. به عبارت دیگر، با حذف سمومی که در غیر این صورت مضر بوده و باعث تخریب غشای سلولی می شوند، سیستم را سم زدایی می کند.

ویتامین E نیز همراه با سلنیوم مورد نیاز است. آنها با هم برای مبارزه با استرس اکسیداتیو کار می کنند. ویتامین E با پیشگیری از تشکیل پراکسید در وهله اول به جلوگیری از آسیب اکسیداتیو کمک می کند. در حالی که سلنیوم پراکسیدهایی را که قبلاً تشکیل شده اند حذف می کند. نقش های مکمل آنها باعث می شود که هر دوی آنها برای اسب ورزشکار از اهمیت بالایی برخوردار باشند.

چه مقدار سلنیوم برای اسب مناسب است؟

یک اسب 500 کیلوگرمی به طور متوسط به حدود 1 میلی گرم سلنیوم در روز در رژیم غذایی خود نیاز دارد که در صورت کار شدید به 1.25 میلی گرم افزایش می یابد. دستورالعمل هایی پیشنهاد شده است که این مقادیر حداقل مورد نیاز است که در آن هیچ نشانه ای از کمبود وجود ندارد. اما ممکن است 2 تا 3 میلی گرم برای دستیابی به عملکرد مطلوب سیستم ایمنی مورد نیاز باشد.

اگرچه سلنیوم دارای خواص مفید بسیاری است. مصرف بیش از حد آن می تواند باعث مسمومیت مزمن مانند بیماری قلیایی شود .که با کیفیت پایین سم و از دست دادن موهای یال و دم مشخص می شود. اعتقاد بر این است که سلنیوم جایگزین گوگرد در کراتین می شود و توضیح می دهد که چرا سم ها و موها تحت تأثیر قرار می گیرند. به منظور پیشگیری از مسمومیت، توصیه می شود که کل دریافتی اسب را کمتر از 6 میلی گرم در روز نگه دارید.

مصرف بیش از حد نیز ممکن است منجر به مرگ شود. با توجه به اینکه مکمل‌ها می‌توانند حاوی مقادیر نسبتاً بالایی از سلنیوم باشند و قرار است در بخش‌های کوچک تغذیه شوند. اسب‌ها به سطل ذخیره‌سازی باز دسترسی پیدا کنند، می‌توانند به راحتی به منبع مسمومیت تبدیل شوند. در مزرعه، گیاهانی که حاوی سطوح بالایی از سلنیوم هستند وچندان خوش طعم نیستند،عبارتند از:

• پری پرنس
• ماشک شیر
• یا ماشک سمی
• ماشک طلایی

بنابراین مسمومیت از گیاهان مرتعی زمانی که علوفه با کیفیت مناسب و فراوان در دسترس باشد، نسبتاً نادر است.

آیا اسب شما به مکمل سلنیوم نیاز دارد؟

اولین چیزی که باید در نظر بگیرید این است که آیا یونجه و غلات شما از ناحیه ای با کمبود سلنیوم می آید. اگر هر دو در خاک هایی با کمبود سلنیوم رشد کرده باشند، منبع قابل توجهی از مکمل نخواهند داشت. در مرحله بعد، باید محاسبه کنید که اسب چه مقدار سلنیوم از طریق خوراک و سایر مکمل ها دریافت می کند. به عنوان مثال، اگر اسب 3 کیلوگرم غذا با 0.3 میلی گرم سلنیوم دریافت می کند، حیوان تقریباً 0.9 میلی گرم سلنیوم دریافت می کند. این محاسبه ماده خشک را در نظر نمی گیرد، که مقدار آن را کمی تغییر می دهد. اما تخمین تقریبی خوبی برای شروع است. یک متخصص تغذیه اسب می تواند به شما کمک کند جیره های خود را متعادل کنید.

شناسایی و درمان کمبود سلنیوم چگونه است؟

به منظور تشخیص کمبود سلنیوم، دامپزشک می تواند نمونه خون را برای تجزیه و تحلیل جمع آوری کند. آزمایش سلنیوم یک آزمایش تخصصی است که بخشی از کار معمول خون نیست. خون کامل، پلاسما یا سرم را می توان به همراه هر نوع بافت دیگری از جمله موها آزمایش کرد. یک رنگ فلورسنت که به سلنیوم متصل می شود استفاده می شود و اجازه می دهد تا یک نتیجه بسیار دقیق داشته باشید.

محاسبه کل مصرف سلنیوم در روز، همراه با علائم، بیشتر از تشخیص حمایت می کند. بسته به شدت کمبودآن دارد، دامپزشک ممکن است تصمیم بگیرد که سلنیوم تزریقی تجویز کند یا به سادگی مقدار سلنیوم را در رژیم غذایی افزایش دهد. هنگامی که اسب دچار کمبود شدید شود، دستیابی به سطوح طبیعی سلنیوم تنها از طریق رژیم غذایی می تواند چندین هفته طول بکشد.

از آنجایی که سیستم عضلانی در اسب ورزشکار بسیار مهم است، کمبود سلنیوم تأثیر مستقیمی بر عملکرد دارد. تنظیم رژیم غذایی اسب برای اطمینان از دریافت مقادیر مناسب سلنیوم و ویتامین E در طول سال به اسب کمک می کند تا در اوج سطح خود باقی بماند.

محققان با مشکوک شدن به ارتباط بین استرس اکسیداتیو و خرچنگ، اخیراً این احتمال را بررسی کردند که کمبود سلنیوم می‌تواند رفتار کلیشه‌ای خرچنگ در اسب‌ها را تحریک کند. با آزمایش سطح سرمی سلنیوم در لحظات مختلف، مشخص شد که کریبرها سطح سلنیوم کمتری نسبت به گروه کنترل داشتند. جالب اینجاست که سطح سلنیوم نیز در طول رفتار خرچنگ در پایین ترین حد خود بود. چندین پارامتر دیگر نیز مورد بررسی قرار گرفت. اما سلنیوم تنها متغیری بود که به طور قابل‌ توجهی بین گروه‌های کنترل و خرچنگ تفاوت داشت که به ارتباط مستقیم بین سطوح پایین سلنیوم و رفتار خاردار اشاره داشت.

علائم کمبود سلنیوم در اسب چیست؟

بسیاری از اسب ها با کمبودهای خفیف ومتوسط بدون علامت هستند. هر چه کمبود شدیدتر و شدت تمرین اسب بیشتر باشد، علائم آن بیشتر قابل توجه است.

علائم رایج ،عبارتند از:

• راه رفتن سفت
• عضلات دردناک
• عملکرد ضعیف
• اسپاسم عضلانی ویا لرزش
• بستن (میوپاتی تغذیه ای)

اثرات بلند مدت،عبارتند از:

• مرگ
• نارسایی قلبی
• مشکل در جویدن و بلع
• زوال عضله و بیماری ماهیچه سفید

علائم مسمومیت با سلنیوم در اسب چیست؟

علائم مسمومیت مزمن، عبارتنداز:

• بی حالی
• کم خونی
• لنگش و بانی
• کاهش وزن
• سیروز کبدی
• نکروز میوکارد
• ریزش موهای یال و دم
• کیفیت پایین سم و ترک های افقی در نزدیکی نوار کرونر

علائم مسمومیت حاد، عبارتند از:

• کوری
• تعریق
• اسهال
• قولنج
• بی حالی
• فشار دادن سر
• مرگ ناگهانی
• سم پاشی کردن
• افزایش ضربان قلب و تنفس

سلنیوم آلی در مقابل غیر آلی چگونه است؟

سلنیوم آلی به این معنی است که از گیاهان مشتق شده است در حالی که سلنیوم معدنی یک نمک معدنی است که از معدن استخراج می شود. مطالعات نشان داده اند که شکل ارگانیک آن توسط اسب ها بهتر جذب می شود. خواندن لیست مواد تشکیل دهنده روی برچسب محصولات به شما امکان می دهد مطمئن شوید که اسب شما 100٪ سلنیوم آلی دریافت می کند. سلنیوم آلی به عنوان مخمر یا سلنیوم آلی ذکر می شود.

کمبود سلنیوم در اسب چگونه است؟

سلنیوم، همراه با ویتامین E، برای عملکرد مناسب سیستم ایمنی و محافظت از یکپارچگی غشای سلولی ضروری است. با این حال، یک تعادل ظریف بین سلنیوم بسیار کم و بیش از حد وجود دارد. از آنجایی که سلنیوم در مقادیر زیاد می تواند سمی باشد، بسیاری از مردم تمایلی به تغذیه آن به اسب های خود ندارند. اما در مقادیر مناسب، بسیار ایمن و موثر است.

سلنیوم یک ماده معدنی است که در بسیاری از مناطق کشور در خاک یافت می شود. اسب‌ها معمولاً در حین جستجوی غذا، سلنیوم می‌خورند. در مناطق دیگر برای مثال غرب میانه سلنیوم در خاک کمبود دارد. و بدون مکمل مناسب، اسب ها می توانند مشکلات قابل توجهی داشته باشند.

از نظر بالینی، اسب‌های دارای کمبود سلنیوم اغلب یک وضعیت تخریبی ماهیچه‌ها که به آن رابدومیولیز نیز می‌گویند دچار می شوند. این وضعیت می‌تواند بر عضله قلب، ماهیچه‌های تنفسی و همچنین عضلات بزرگ کمر و اندام‌ها تأثیر بگذارد. همچنین می تواند باعث کاهش کارایی سیستم ایمنی شود و منجر به عفونت های فرصت طلب شود.

اسبی که مبتلا به رابدومیولوز است دچار گرفتگی شدید عضلانی می شود که منجر به تعریق، سفتی و افزایش نبض می شود. تجزیه سلول های ماهیچه ای می تواند باعث ادرار قهوه ای رنگ شود. سعی کنید با اسبی که بسته است راه نروید.

نکته مهم

در حالی که کمبود سلنیوم به زمان سال یا جنسیت اسب مربوط نمی شود، به ویژه در اسب های در حال رشد مشکل ایجاد می کند. تشخیص کمبود سلنیوم را می توان با یک آزمایش خون ساده که می تواند با هزینه کم در بسیاری از آزمایشگاه های تشخیصی دامپزشکی انجام شود. دامپزشک آزمایش معمول برای کمبود یا سمیت سلنیوم را توصیه نمی کند، مگر اینکه بر اساس علائم بالینی مشکوک باشد.

منابع مختلف سلنیوم برای مکمل در دسترس هستند. مهمترین عامل انتخاب منبعی با قدرت و محتوای سلنیوم مناسب است که برای هضم در دسترس است. فقط باید از یک منبع ثابت استفاده شود. یک ترکیب نمک و مواد معدنی با انتخاب آزاد حاوی سلنیوم ایمن ترین شکل مکمل است.

کمبود حاد سلنیوم را می توان با یک محصول تزریقی که به صورت تجاری در دسترس و کاملا بی خطر است، درمان کرد. این دارو برای افزایش بلافاصله سطح سلنیوم استفاده می شود و پس از آن از مکمل های خوراکی استفاده می شود.

میزان مصرف مکمل سلنیوم به طور کلی 1 میلی گرم برای هر اسب در روز است. مکمل‌ها می‌توانند تا ۲ تا ۳ میلی‌گرم در روز بدون هیچ گونه عوارض جانبی مصرف شوند. دوز 5 میلی گرم در روز می تواند منجر به مسمومیت با سلنیوم شود.

دامپزشکان تاکید می کنند که هیچ روش مکمل مناسبی وجود ندارد. مهم است که این مشکل را با دامپزشک در میان بگذارید تا میزان موجود بودن سلنیوم در خاک منطقه شما را تعیین کند و تصمیم بگیرد که چه روش هایی برای اسب شما مناسب است.