آیا گربه ها کور رنگ هستند؟
در هر فروشگاه لوازم حیوانات خانگی، از مقابل هر اسباب بازی گربه یا تخت گربه قدم بزنید، خواهید دید که اسباب بازی ها و تخت های گربه در انواع رنگ ها هستند. نه تنها این موارد، بلکه اسباب بازی های گربه، ملافه ها و پتوها می توانند در رنگ ها و سایه های مختلفی، از پاستل گرفته تا نئون، باشند. بنابراین، این سوال پیش می آید که آیا گربه ها می توانند رنگ ها را ببینند؟ یا گربه ها کور رنگ هستند؟
بینایی یک گربه شبیه به یک انسان کوررنگ است. گربه ها می توانند سایه های آبی و سبز را ببینند، اما تشخیص رنگ های قرمز و صورتی برایشان سخت است. از آنجایی که گربه بیشتر رنگ آبی را می بیند، این امر منجر به دیدی می شود که با رنگ های دیگر تا حدودی تار می شود.
میدان های بینایی گربه ها وسیع تر از میدان دید ما است و به جای 180، حدود 200 درجه را در بر می گیرد (به آنها دید محیطی عالی می دهد). دقت بینایی آنها (توانایی تشخیص اشکال) در مقایسه با انسان ها چندان عالی نیست. بنابراین چیزهایی را که انسان ها می توانند در فواصل دور ببینند، برای گربه ها تار خواهند بود. زیرا آن ها فقط می توانند این اشیاء را از فواصل کوتاه تر ببینند.
به جای سلول های مخروطی که به انسان اجازه می دهد دنیا را با جزئیات رنگارنگ ببیند (انسان ها 10 برابر بیشتر از گربه ها سلول های مخروطی دارند)، گربه ها سلول های میله ای بسیار بیشتری دارند که در نور کم برتری دارند و مسئول قابلیت دید در شب هستند.
گربه ها در زمانی از روز که میزان نور کم است، یعنی صبح و عصر، فعال تر هستند. گربه ها برای شکار برای بقای خود طراحی شده اند که به همین علت سلول های میله ای بیشتری نسبت به سلول های مخروطی دارند. سلول های میله ای به سرعت بازیابی می شوند. این مسئله به گربه ها اجازه می دهد تا حرکات بسیار سریع را، برای مثال حرکت سریع یک یک موش کوچک، تشخیص دهند.
کوررنگی در گربه ها چیست؟
کوررنگی به عدم توانایی تشخیص رنگ های خاص از یکدیگر گفته می شود. این بدان معنا نیست که شما اصلاً هیچ رنگی را نمی بینید. در انسان ها، کوررنگی رنگ سبز – قرمز بیشتر شایع است و حدود 8 درصد از مردان و 0.5 درصد از زنان به آن مبتلا هستند.
کوررنگی آبی – زرد نوع دیگری از کوررنگی در انسان ها است. علاوه براین، نوع سوم و نادرتر کوررنگی به نام کوررنگی تک رنگ وجود دارد که به این معنی است که فرد فقط می تواند رنگ سیاه و سفید را ببیند. درک کوررنگی در گربه ها سخت تر است.
در چشم دو نوع سلول تخصصی وجود دارد. یک نوع، که گیرنده های میله ای نامیده می شود، به دید نور کمک می کند. نوع دیگر که گیرنده های مخروطی نامیده می شود، به دید رنگی کمک می کند. افراد دارای بینایی، به طور کلی سه رنگ هستند، یعنی سه نوع گیرنده مخروطی دارند. یکی حساس به رنگ قرمز، دیگری حساس به رنگ آبی و دیگری حساس به رنگ سبز.
داشتن این سه نوع مخروط به ما انسان ها این امکان را می دهد که تمام رنگ های رنگین کمان را ببینیم. به طور سنتی تصور می شد که گربه ها دو نوع گیرنده مخروطی در چشمان خود دارند که به آنها بینایی دو رنگی می دهد. یکی به سایه های آبی-بنفش حساس است در حالی که دیگری به سایه های زرد – سبز حساس است.
این مسئله باعث می شود که رنگ های آبی – سبز و قرمز به عنوان رنگ هایی باقی بمانند که گربه ها ممکن است نتوانند به راحتی آن ها را تشخیص دهند. تصور می شود که دیکروماتیسم در گربه ها شبیه به کوررنگی سبز قرمز در افرادی است که سایه های سبز آبی و قرمز در آن ها، بیشتر شبیه خاکستری به نظر می رسند. بخوانید که واربل در گربه چه علائمی دارد؟
آیا گربه ها واقعاً کور رنگ هستند یا خیر؟
مطالعاتی برای تعیین اینکه آیا گربه ها واقعاً کور رنگ هستند یا خیر، انجام شده است. زیرا 3 نوع گیرنده مخروطی مختلف در گربه ها مشاهده شده است. یک مطالعه نشان داد که این نوع سوم گیرنده مخروطی ممکن است به سایه های فیروزه ای (اصطلاحی فانتزی برای توصیف سبز – آبی) حساس باشد.
علاوه بر این، مطالعه دیگری نشان داد که گربه ها ممکن است در واقع چیزی به نام دید سه رنگی فوتوپیک داشته باشند. این نوع دید، اساساً به این معنی است که گربه ها ممکن است طیف رنگی مشابه با انسان ها را در نور روز ببینند، اما شاید نه به آن دقت و یا تمام جزئیات. بنابراین دنیای آن ها ممکن است دقیقا به گونه ای نباشد که ما انسان ها آن را می بینیم.
حتی مطالعاتی در مورد اینکه آیا گربه ها می توانند نور فرابنفش را ببینند یا نه وجود دارد! از آن جایی که اثر ادرار توسط حیوانات با دید UV قابل مشاهده است، این ممکن است دلیلی برای این باشد که گربه ها بارها و بارها خاک را در یک نقطه حفر می کنند.
در حالی که ممکن است گربه ها در دید رنگی به اندازه انسان ها توانایی نداشته باشند، اما شرایط بینایی برای آن ها خیلی بد نیست. گربه ها در چشمان خود گیرنده های میله ای بیشتری نسبت به انسان ها دارند. به یاد داشته باشید که گیرنده های میله ای به دید در شب و حساسیت به نور کمک می کنند.
به همین علت است که گربه ها در نور کم یا شرایط بدون نور بسیار بهتر از ما می توانند دنیای اطراف را ببینند. گربه ها کرپوسکولار هستند، به این معنی که در هنگام سحر و غروب بیشترین فعالیت را دارند. توانایی تشخیص رنگ در این مواقع به اندازه دیدن در نور ضعیف مهم نیست.
آیا گربه ها نزدیک بین هستند؟
گربه ها میدان دید وسیع تری نسبت به ما انسان ها دارند و زاویه 200 درجه را در بر می گیرند، در حالی که میدان دید انسان ها فقط 180 درجه است. گربه ها ممکن است میدان دید وسیع تری داشته باشند تا این وضعیت را جبران کنند که تصور می شود دید آن ها به اندازه ما قوی نیست.
در واقع بهتر است آن ها را نزدیک بین توصیف کرد. در حالی که بیشتر انسان ها می توانند اشیا را تا فاصله ۶۱ متری با جزئیات واضح ببینند، گربه ها در واقع فقط تا فاصله ۶ متری می توانند اشیا را به وضوح ببینند. گربه ها نیز مانند ما انسان ها، چشم های رو به جلو دارند و این مسئله، در مقایسه با دید تک چشمی، دید دو چشمی بیشتری به آن ها می دهد.
دید دوچشمی همان چیزی است که امکان درک عمق را فراهم می کند، که سازگاری مهمی برای گرفتن طعمه است. ترشحات چشم در گربه نشان دهنده چیست؟
عوارض کوررنگی بر گربه ها
از آنجایی که ما به طور کامل نمی دانیم که گربه ها واقعاً چه نوع بینایی دارند (دو رنگی در مقابل سه رنگی فتوپیک) تشخیص میزان دید رنگی آنها و محدودیت هایی که ممکن است وجود داشته باشند، امری دشوار است. در حالی که برخی ادعا می کنند که گربه ها در صورتی که اسباب بازی های شان رنگی باشند که نمی توانند آن ها را ببینند، مانند قرمز یا زرد، واکنشی نشان نمی دهند، عدم توانایی تشخیص یک رنگ خاص بسیار متفاوت از عدم دیدن آن است.
یک اسباب بازی قرمز ممکن است برای گربه خانگی شما قرمز به نظر نرسد. اما آنها همچنان می توانند آن را ببینند و ممکن است همچنان با آن اسباب بازی، بازی کنند.
گیرنده های بینایی خرگوش های خانگی
گیرنده های مخروطی وظیفه تشخیص رنگ ها و گیرنده های میله ای، وظیفه تشخیص نور و حرکت را بر عهده دارند. همه پستانداران گیرنده های میله ای و مخروطی دارند. این سلول ها به عنوان گیرنده های نوری در شبکیه آن ها شناخته می شوند. نحوه دیدن دنیای اطراف توسط گربه ها، با نحوه عملکرد گیرنده های مخروطی و میله ای تعیین می شود.
انواع کوررنگی در گربه ها
گربه ها چه بینایی دو رنگی داشته باشند یا سه رنگی نوری، احتمالاً طیف نور مرئی را مانند ما انسان ها نمی بینند. با این حال، ناتوانی در تشخیص این رنگ های خاص برای گربه ها طبیعی است. همانطور که گفته شد، ممکن است برخی از گربه ها دید رنگی محدودتری داشته باشند.
کوررنگی سبز قرمز، کوررنگی آبی زرد و تک رنگی همگی از صفات ارثی در انسان ها هستند. گربه ها ممکن است یک ویژگی مشابه و ارثی داشته باشند که دید رنگی آن ها را بیشتر محدود می کند، اما این موضوع در حال حاضر اثبات نشده است.
تست بینایی رنگ در گربه ها
گربه ها نمی توانند مانند انسان ها تست کوررنگی را انجام دهند. گربهها مطمئناً می توانند اسباب بازی های مورد علاقه و تخت خواب های محبوب خود را داشته باشند و این مسئله ممکن است باعث شود صاحبان آن ها شک کنند که ترجیح آن ها بر اساس رنگ هایی است که می توانند (یا نمی توانند) ببینند یا خیر.
با این حال، آن ها می توانند آن اسباب بازی یا پتو را به عللی دوست داشته باشند. در حال حاضر هیچ راه ساده ای برای آزمایش دید رنگی گربه ها وجود ندارد، و به همین علت است که هنوز ناشناخته های زیادی در مورد آنچه که آن ها واقعاً در مورد رنگ ها می بینند، وجود دارد.
درمان کوررنگی در گربه ها
از آنجایی که کوررنگی در گربه ها طبیعی است، نیازی به نگرانی و درمان آن نیست. هر صاحب گربه ای به شما می گوید که دید محدود رنگی گربه اش مانعی ندارد. در واقع، گربه ها آنقدر ویژگی های بینایی خاص دیگری دارند که اغلب چیزهایی را می بینند که ما نمی بینیم.
گربه ها ممکن است مانند انسان ها طیف نور مرئی را نبینند، اما برای اکثر گربه ها، این مسئله مطمئناً مانع بینایی آن ها نمی شود. اکثر گربه ها بدون توجه به توانایی یا ناتوانی در دیدن رنگ های خاص، زندگی شاد و سالمی دارند.
سخن آخر
آیا گربه ها واقعا کور رنگ هستند؟ در مقایسه با طیف رنگی که ما می توانیم ببینیم، بله. اما این مسئله بدان معنا نیست که آنها اصلاً هیچ رنگی را نمی بینند. آیا باید فقط به آنها اسباب بازی ها و تختخواب هایی با رنگ هایی که می توانند ببینند تهیه کنید؟ ممکن است به علت طرح رنگی که دارد به سمت یک اسباب بازی مخصوص گربه در فروشگاه حرکت کنید.
حتی اگر گربه شما رنگ های اسباب بازی را مانند شما نمی بیند، باز هم می تواند از اسباب بازی جدید خود به همان اندازه لذت ببرد.
اگر شک دارید حیوان خانگی تان بیمار است، فوراً با دامپزشک حیوان خانگی خود تماس بگیرید. در مورد سؤالات مربوط به سلامتی، همیشه با دامپزشک حیوان خانگی خود مشورت کنید. زیرا آن ها حیوان خانگی شما را معاینه کرده اند، سابقه سلامتی حیوان خانگی تان را می دانند و می توانند بهترین توصیه ها را برای حیوان خانگی شما ارائه دهند.