کمبود کلسیم و فسفر در طیور
کمبود کلسیم و فسفر در طیور
کمبود کلسیم و فسفر در طیور به عنوان پوکی استخوان هم شناخته می شود. هم کلسیم و هم فسفر برای ساخت و سنتز استخوان لازم است. این عناصر همچنین در بهبود عملکرد سیستم عصبی، پیشگیری از لخته شدن خون و انقباض عضلات نقش مهمی دارند.
کمبود کلسیم و فسفر در طیور می تواند منجر به رشد غیر طبیعی اسکلت، یا راشیتیسیم در جوجه در حال رشد و پوکی استخوان در پرندگان مسن شود.
اگرچه راشیتیسیم اغلب با کمبود کلسیم در ارتباط است، این شرایط به احتمال زیاد در شرایط کمبود ویتامین D رخ می دهد.
کمبود کلسیم و فسفر در طیور در نتیجه خارج شدن کلسیم از استخوان برای تأمین سایر نیازهای بدن ایجاد می شود و این وضعیت باعث متخلخل و شکننده شدن استخوان ها خواهد شد. جوجه های تازه هچ شده برای رشد استخوان ها به تامین فوری کلسیم در رژیم غذایی نیاز دارند.
حفره مدولار منطقه مرکزی، درون استخوانی است که مغز استخوان در آن ذخیره شده است. در مغز استخوان سلول های قرمز خون، گلبول های سفید و سلول ها چربی تشکیل و سنتز می شود. حتی مغز استخوان دارای یک بخش عروقی است که استخوان را با مواد مغذی تأمین کرده و سلول ها را به اطراف بدن منتقل می کند.
علائم کمبود فسفر و کلسیم در طیور
اولین نشانه از کمبود کلسیم، فسفر یا ویتامین Dدر طیور، یا همه این موارد، عبارتند از:
- لنگش
- پرهای ژولیده
- سفت شدن پاها
- بزرگ شدن مفاصل
- کاهش و تاخیر در رشد
- استخوان های پا لاستیکی به نظر می رسند.
رژیم کمبود کلسیم ممکن است باعث فلج و به دنبال آن مرگ شود. کمبود کلسیم می تواند منجر به افزایش فعالیت عمومی و نوک زدن محیطی شود.
در طی دوره رشد، میزان نیاز پرندگام به قرص کلسیم نسبتاً کم است، اما پرنده هنوز در رژیم غذایی خود به فسفر و کلسیم متعادل نیاز دارد. هنگام شروع دوره تخمگذاری، نیاز به کلسیم برای تولید پوسته تخم مرغ حداقل چهار برابر افزایش می یابد. زیرا پوسته تخم مرغ عمدتا از کربنات کلسیم تشکیل شده است. بنابراین نشانه اولیه کمبود کلسیم در مرغ های تخمگذار، تولید تخم های با پوسته نرم و نازک است.
نقش تغذیه ای فسفر با کلسیم ارتباط نزدیک دارد. نسبت کلسیم در رژیم غذایی به فسفر بر جذب هر دو عنصر تأثیر می گذارد. مقدار بیش از حد هر یک می تواند این روند را مختل کرده و باعث تلفات بیشتری شود.
- رژیم غذایی با فسفر کم در هنگام خوابیدن می تواند منجر به افزایش خستگی، افزایش شدت پوکی استخوان و کاهش قدرت استخوان شود.
- فسفر علاوه بر عملکرد در استخوان، در متابولیسم کربوهیدرات، متابولیسم چربی و تنظیم تعادل اسید و باز بدن نیز نقشی اساسی دارد.
کنترل و پیشگیری از پوکی استخوان در طیور
تشویق پرندگان به ورزش بیشتر، مانند سیستم های دامنه آزاد، قدرت استخوان را بهبود می بخشد و خطر پوکی استخوان را به حداقل می رساند. به طور کلی، محتوای کلسیم در غذا و خوراک طیور با منشا گیاهی کم است.
باید از کمبود کلسیم در رژیم غذایی طیور پیشگیری شود. اما پرندگان جوان نباید از رژیم غذایی با کلسیم بالا تغذیه کنند. زیرا مقدار زیاد کلسیم در رژیم غذایی می تواند جذب فسفر را مختل کند. حتی ممکن است منجر به راشیتیسم شود.
حفظ تعادل بین کلسیم و فسفر
تعادل بین کلسیم و فسفر بسیار مهم است. کلسیم اضافی در دوره رشد همچنین می تواند منجر به آسیب کلیه، نقرس احشایی، رسوب کلسیم در حالب و مرگ و میر شود.
در رژیم های غذایی خریداری شده برای طیور، تعادل کلسیم و فسفر در جیره غذایی حفظ می شود. کشاورزانی که خوراک خود را آسیاب و مخلوط می کنند باید به ویژه مراقب باشند تا از بروز کمبود فسفر و کلسیم جلوگیری کنند.
برای تأمین منبع کلسیم مرغ های تخمگذار بهتر است از سنگ های آهکی محلول یا شن پوسته صدف استفاده شود.
کلسیم همچنین ممکن است به صورت شن مخلوط تهیه شود. ریز مخلوط حاوی ماسه محلول متشکل از سنگ آهک، پوسته صدف و سایر پوسته های نرم تن، و ماسه نامحلول به صورت گرانیت است.
اندازه ذرات در شدت دسترس بودن کلسیم تأثیر می گذارد. ذرات بزرگتر برای مدت بیشتری در دستگاه گوارش فوقانی حفظ می شوند و کلسیم با سرعت کمتری آزاد می شود. به عنوان مثال پوسته صدف باعث آزاد شدن آهسته تر کلسیم می شود. این ممکن است برای تداوم تشکیل پوسته مهم باشد.
سنگ آهک دولومیتی نباید در رژیم غذایی مرغ استفاده شود. زیرا حداقل 10٪ منیزیم دارد و می تواند در جذب کلسیم تداخل ایجاد کند. برخی از نژاد ها ممکن است بیش از دیگران مستعد پوکی استخوان باشند.
فسفر موجود در مواد گیاهی فقط تا حدی در دسترس مرغ قرار دارد. و برای دوره های رشد پرنده می تواند در دسترس نباشد. به همین دلیل، خوراک طیور به مکمل فسفر نیاز دارند.
درمان کمبود کلسیم و فسفر طیور
تغییر مقدار کلسیم به شرطی که به ساختار استخوان آسیب جبران ناپذیری وارد نشده باشد، در رژیم غذایی می تواند در درمان پوکی استخوان طیور موثر باشد. بهتر است برای تامین میزان مورد نیاز کلسیم در طیور با دامپزشک مشورت کنید. استخوان آسیب دیده ممکن است با تشویق طیور به ورزش بهبود یابد، به شرطی که رژیم غذایی آنها بهبود یافته باشد.
افزایش کلسیم با استفاده از منابع محلول در آب می تواند به تعادل رژیم کمک کند. استفاده از پوسته صدف در مرغ ها می تواند از کمبود های تغذیه ای پیشگیری کند.
عوارض کمبود کلسیم و فسفر طیور
پوکی استخوان یا راشیتیسم ناشی از کمبود کلسیم، فسفر و یا ویتامین D باعث ضعیف یا شکننده شدن استخوان ها شکستگی، درد، ضعف و مرگ و میر می شود
استفاده از سیستم های نگهداری که پرندگان اجازه می دهد در یک محیط عاری از خطرات احتمالی تا حدودی آزاد باشند می تواند از بروز عوارض پوکی استخوان در طیور پیشگیری کند.
اجازه دادن به پرندگان برای ورزش بیشتر، قدرت استخوان در آنها را بهبود می بخشد. اطمینان از اینکه مرغ ها کلسیم کافی را در طول دوره تخمگذار دریافت می کنند باعث استحکام استخوان ها و جلوگیری از شکستگی می شود.
مطمئن شوید که پرندگان منبع محلول و نامحلول مناسب را دریافت می کنند.
راشیتیسم
راشیتیسم بیشتر در پرندگان گوشتی جوان اتفاق میفتد. کمبود کلسیم در سطح سلولی علت اصلی آن است، اگرچه تغذیه با رژیم غذایی با کمبود یا عدم تعادل در کلسیم، فسفر یا ویتامین D 3 همچنین می تواند این مشکل را القا کند. جوجه های گوشتی و بوقلمون جوان می توانند در سن 14 روزگی لنگش نشان دهند. غالباً استخوان های بلند با بزرگ شدن صفحه اپی فیز بزرگ می شوند. تعیین اینکه آیا راشیتیسم به دلیل کمبود کلسیم، فسفر یا ویتامین D 3 است، یا کلسیم بیش از حد (که باعث کمبود فسفر می شود) ممکن است به تجزیه و تحلیل سطح فسفر خون و بررسی فعالیت پاراتیروئید نیاز داشته باشد.
در بیشتر موارد زمینه ای راشیتیسم، کمبود ویتامین D 3 است. این می تواند به دلیل کمبود ساده رژیم غذایی، قدرت ناکافی مکمل D 3 یا سایر عواملی باشد که باعث کاهش جذب ویتامین D 3 می شود. با تأمین سطح کافی و قدرت ویتامین D 3 می توان از راشیتیسم پیشگیری کرد.
رژیم های غذایی همچنین باید تعادل درستی از کلسیم را در فسفر موجود فراهم کنند. به همین دلیل، از ترکیباتی که به میزان قابل توجهی در محتوای این مواد معدنی متغیر هستند، مانند پروتئین های حیوانی، باید با احتیاط بیشتری استفاده شود. در سال های اخیر، استفاده از 25 (OH) D 3 به عنوان جایگزینی جزئی برای ویتامین D 3 بسیار محبوب شده است
دیسکندروپلازی تیبیا (استئوکندروزیس)
دیسکندروپلازی تیبیا با توده غضروف غیرطبیعی در سر پروگزیمال تیبیوتارس مشخص می شود. در انواع پرندگان گوشتی که رشد سریعی دارند دیده شده اما بیشتر در مرغ های گوشتی مشاهده می شود. علائم ممکن است در اوایل رخ دهد اما معمولاً در ابتدا تا 14-25 روزگی تشخیص داده نمی شود. پرندگان تمایلی به حرکت ندارند و هنگامی که مجبور به راه رفتن می شوند، این کار را با یک حرکت متزلزل یا سفت راه رفتن انجام می دهند.
علت دقیق دیسکندروپلازی تیبیا مشخص نیست. احتمالاً تحت تأثیر یک ژن مغلوب اصلی مرتبط با جنس قرار گیرد. درمان شامل تنظیم رژیم غذایی نسبت کلسیم: فسفر و دستیابی به تعادل الکترولیت های غذایی است. تغییرات رژیم غذایی به ندرت منجر به بهبودی کامل می شود.
شواهدی وجود دارد که جایگزینی برخی از ویتامین D در رژیم غذایی را نشان می دهد با متابولیت ها این روند را بهبود می بخشد و از این رو وقوع این اختلال اسکلتی را محدود می کند.
خستگی لایه قفس
مرغ های تخمگذار که در قفس ها نگهداری می شوند، بعلت شکستگی مهره ها که متعاقباً بر نخاع تأثیر می گذارد، در طی دوره اوج تولید تخم، علائم فلج را بروز می دهند. این وضعیت به ندرت در پرندگان کف نشین دیده می شود، که نشان می دهد کاهش فعالیت در قفس یک عامل مستعد کننده یا مرتبط است. پرندگان مبتلا به طور ثابت در پشت قفس دیده می شوند. در زمان فلج اولیه، پرندگان سالم به نظر می رسند. اما در نهایت مرگ از گرسنگی یا کم آبی اتفاق می افتد، زیرا پرندگان به سادگی نمی توانند به خوراک یا آب دسترسی پیدا کنند.
سخن آخر
کمبود کلسیم یا فسفر هم در رژیم غذایی از پرندگان منجر به عدم کلسیفیکاسیون اسکلت طبیعی می شود. راشیتیسم عمدتا در پرندگان در حال رشد مشاهده می شود، در حالی که کمبود کلسیم در مرغ های تخمگذار منجر به کاهش کیفیت پوسته و متعاقب آن پوکی استخوان می شود. این کاهش ساختار استخوان باعث ایجاد اختلالی می شود که معمولاً “خستگی لایه قفس” نامیده می شود.
منابع: https://www.farmhealthonline.com/disease-management/poultry-diseases/ca-and-p-deficiency/
