مهمترین ویتامین برای اسب کدامند؟
مهمترین ویتامین برای اسب کدامند؟
مهمترین ویتامین برای اسب ها همان ویتامین های مهم در انسان ها هستند. اسبها فقط به مقادیر نسبتاً کمی ویتامین نیاز دارند، اما فقدان این مقدار کم نیز می تواند بر سلامت اسب ها تاثیرات منفی داشته باشد. مواد غذایی به طور کلی شامل شش گروه اصلی آب، کربوهیدرات ها، پروتئین ها، چربی ها، ویتامین ها و مواد معدنی هستند. بنابراین ویتامین ها یکی از شش گروه اصلی مواد مغذی را تشکیل می دهند. ویتامین ها ترکیبات آلی حاوی کربن هستند که بدن برای متابولیسم طبیعی خود به آنها نیاز دارد. ویتامین ها جزء موادی هستند که در بدن سنتز نمی شوند، یعنی بدن قادر به تولید آنها نیست. بنابراین، تنها راه تامین ویتامین ها دریافت آنها از طریق رژیم غذایی است.
هنگامی که مقدار ویتامین موجود در بدن کافی نباشد، علائم مشخصه کمبود ویتامین در اسب ها ظاهر می شود. با این حال، در تعریف کلی ویتامین ها و مقادیر مورد نیاز حیوانات استثنائاتی وجود دارد. برخی از ویتامین ها ممکن است به خصوص در مراحل رشد در بدن برخی حیوانات تولید شوند. به عنوان مثال، انسان و همچنین حیواناتی مانند خوکچه هندی و خفاش نمی توانند گلوکز را به اسید اسکوربیک یا ویتامین C تبدیل کنند. بنابراین تنها راه دریافت ویتامین C در انسان و این گونه حیوانات مصرف مواد غذایی دارای این ویتامین است. در حالیکه، اغلب اسب ها می توانند ویتامین C را به مقدار کافی در بدن تولید کنند. اما اسب های پیر و بیمار معمولا به مصرف مکمل های ویتامین C نیاز دارند.
طبقه بندی ویتامین ها برای اسب ها
ویتامین ها بر اساس حلالیت در آب طبقه بندی می شوند. این ویژگی محل فعالیت ویتامین ها را در بدن مشخص می کند. بافتهای مختلف بدن از مواد آبکی یا چرب تشکیل شده اند. مایعات خارج و داخل سلولی بر پایه آب بوده و غشای سلولی، و بافتهای عصبی حاوی مقادیر قابل توجه چربی هستند. ویتامین هایی که در نواحی دارای آب عمل می کنند، ویتامین های محلول در آب نامیده می شوند. ویتامین C و ویتامین های گروه B جزء ویتامین های محلول در آب هستند. ویتامین های A ، D ، E و K جزء ویتامین های محلول در چربی بوده و در بافت های چرب فعالیت می کنند.
حلالیت بر نحوه عمل، قابلیت ذخیره سازی و سمی بودن مقادیر زیاد دریافت ویتامین تأثیر می گذارد. ویتامین های گروه ب، به جزB 12 ، در بدن ذخیره نمی شوند. آنها وارد بدن شده، به مایعات درون سلولی و خارج سلولی راه پیدا کرده و مازاد ویتامین ها بدون تغییر از طریق ادرار دفع می شود.
ویتامین های محلول در چربی مانند A و D در کبد ذخیره شده و در صورت مصرف زیاد می توانند سمی باشند. ویتامین K دارای انواع محلول در آب و محلول در چربی بوده و برای تشکیل لخته های خون در بدن ضروری است.
ویتامین A در اسب ها
ویتامین A یکی از ویتامین های محلول در چربی است که در سلامت اسب ها نقش بسیار مهمی دارد. ویتامین A به دو شکل رتینول و بتاکاروتن در طبیعت یافت می شود. رتینول فقط در مواد غذایی حیوانی مانند گوشت و بتاکاروتن در مواد غذایی گیاهی به خصوص سبزیجات زرد یا نارنجی رنگ وجود دارد.
یونجه از جمله گیاهان حاوی بتاکاروتن است. یونجه های تازه نسبت به یونجه های خشک بتاکاروتن بیشتری دارند. اما متاسفانه مقدار زیادی از بتاکاروتن یونجه در حین عمل آوری و ذخیره سازی از بین می رود.
کبد اسب می تواند ویتامین A را بین 3 تا 6 ماه در خود ذخیره کند. دستگاه گوارش اسب ها معمولا نمی تواند اشکال مصنوعی بتاکاروتن را جذب کند.
ویتامین A به بینایی، تقویت استخوان و حفظ سلول های پوست کمک می کند. علائم کمبود ویتامین A در اسب ها شامل شب کوری، آسیب قرنیه، خشکی پوست، بی اشتهایی، افزایش فشار مایع مغزی نخاعی، تشنج و کاهش قدرت تولید مثل است. مازاد ویتامینA دریافتی نمی تواند از بدن دفع شود. به همین علت تغذیه طولانی مدت اسب با مقادیر زیاد ویتامین A باعث بروز علائم مسمومیت در بدن حیوان خواهد شد. شکنندگی استخوان، لایه لایه شدن پوست، ضعیف شدن بدن و ناهماهنگی حرکت عضلات از مهمترین علائم مسمومیت اسب با ویتامین A است.
همچنین مصرف مقادیر زیاد ویتامین A در اسب ها می تواند منجر به کاهش تعداد گلبولهای قرمز خون، کاهش آلبومین پلاسما و تغییر شکل شدید استخوان ها شود.
اسبهای مسابقه معمولا به مصرف مقادیر بیشتر ویتامین A نیاز دارند، به همین علت باید در کنار تغذیه از مکمل های ویتامین A استفاده کرد.
ویتامین D در اسب ها
ویتامین D از تابش نور خورشید در پوست حیوانات تشکیل می شود. این ویتامین باعث جذب بهتر کلسیم از روده ها می شود.
اسب ها از جمله حیواناتی هستند که اغلب روز را در فضای باز و در زیر نور آفتاب سپری می کنند. به همین علت کمبود ویتامین D در اسب ها به ندرت دیده می شود. کمبود ویتامین D در اسب ها فقط زمانی رخ می دهد که اسب برای مدتی بسیار طولانی، در یک فضای بسته و دور از نور خورشید نگهداری شود. برای این اسب ها می توان از مکمل های ویتامین D استفاده کرد. بیماری راشیتیسم در کره اسب هایی رخ می دهد که رژیم غذایی مناسبی نداشته و در تاریکی نگهداری می شوند. از طرف دیگر، مصرف زیاد ویتامین در رژیم غذایی و یا از طریق مکمل، برای سلامت اسب ها خطرناک است. مسمومیت با ویتامین D در اسب ها می تواند منجر به مشکلاتی از جمله نارسایی کلیه و قلب و همچنین پوکی استخوان ها شود.
ویتامین E در اسب ها
ویتامین E یک ویتامین محلول در چربی است که در غشای سلولی عمل کرده و باعث تقویت سیستم ایمنی در اسب ها می شود. همچنین این ویتامین یک آنتی اکسیدان بسیار قوی بوده و می تواند به سلامت بافت های بدن کمک کند. مصرف کافی ویتامین E برای بهبود عملکرد تولید مثل اسب ها نیز بسیار موثر است. اسب ها معمولا ویتامین E مورد نیاز بدن را از طریق تغذیه دریافت می کنند.
کمبود ویتامین E می تواند منجر به عوارض متعددی مانند ابتلا به بیماری اعصاب حرکتی (EMND) در اسب ها شود. این بیماری وضعیتی شبیه بیماری لوگریگ در انسان است. بیماری (EMND)در اسب ها باعث اختلال در عملکرد نورون هایی می شود که مسئول پیام رسانی به عضلات هستند. در نتیجه عضلات دچار لرزش می شوند، اسب تعادل خود را از دست داده و دیگر نمی تواند روی پای خود بایستد. اگر کمبود ویتامین E شدید باشد اسب به طور کامل زمین گیر شده و جان خود را از دست می دهد.
همچنین مصرف کافی ویتامین E برای بهبود عملکرد تولید مثل اسب ها نیز بسیار موثر است. اسبهایی که مقدار ویتامین E اضافه دریافت می کنند احتمالاً از خواص آنتی اکسیدانی این ویتامین سود خواهند برد. تا کنون علائم مسمومیت با ویتامین E در اسب ها گزارش نشده است. جوانه گندم، سبوس برنج و روغن سویا از منابع طبیعی و عالی ویتامین E برای استفاده در تغذیه اسب ها هستند.
چرا اسب من سرش را تکان می دهد؟
ویتامین K برای اسب ها
نقش مهم ویتامین K کمک به لخته شدن خون در بدن است. از ویتامین K برای پیشگیری یا کاهش خطر خونریزی ریوی ناشی از ورزش در اسب های مسابقه استفاده می شود. اسب ها ویتامین K مورد نیاز خود را از طریق رژیم غذایی دریافت می کنند. مصرف مقادیر زیاد ویتامین K باعث نارسایی حاد کلیه و مرگ اسب ها می شود.
ویتامین C برای اسب ها
در شرایط عادی، اسب ها نیازی به ویتامین C ندارند، زیرا می توانند آن را از گلوکز تولید کنند. با این حال شرایطی مانند گرما، استرس، کهولت سن یا کمبود رژیم غذایی می توانند باعث اختلال در سنتز ویتامین C بدن شوند. در این صورت می توانید در کنار تغذیه از مکمل های ویتامین C برای اسب خود استفاده کنید.
ویتامین ها و مکمل های مورد نیاز سگ کدامند؟
ویتامین B برای اسب
ویتامین B برای متابولیسم کربوهیدرات ها، پروتئین ها، چربی ها و اسید نوکلئیک ها ضروری است. سبوس و دانه های غلات مانند گندم، برنج از منابع عالی ویتامین B هستند. تمام ویتامین های گروه B بجز B 12 در علوفه های مرغوب یافت می شوند.
استفاده از مکمل ویتامین B در رژیم غذایی اسب های بسیار جوان، بسیار مسن و مسابقه ای می تواند مفید باشد. مسمومیت در اثر مصرف زیاد ویتامین های گروه B تا کنون در اسب ها گزارش نشده است.
چرا اسب من سرش را تکان می دهد؟
اهمیت ویتامین ها در تغذیه اسب
اسبها به همه ویتامین ها نیاز دارند. مقدار ویتامین مورد نیاز به سن، وضعیت باروری، جنسیت، مزاج و میزان فعالیت اسب ها بستگی دارد. مقدار دقیق ویتامین های مورد نیاز به طور دقیق مشخص نیست، زیرا هنوز بررسی های زیادی در این زمینه انجام نشده است.
غلظت ویتامین ها در غذاهایی که برای تغذیه اسب ها استفاده می شود، بسیار متغیر است. به همین علت تهیه مکمل های ویتامین یک راه اقتصادی مناسب برای اطمینان از برآورده شدن نیازهای تغذیه ای اسب ها است. امروزه تقریباً همه خوراک های تجاری حیوانات با انواع ویتامین ها غنی شده اند. بنابراین علائم کمبود ویتامین به ندرت در این حیوانات رخ می دهد. در حقیقت، افزودن ویتامین ها و مواد معدنی به خوراک اسب ها، شیوع بیماری ها را به طور چشمگیری در این حیوانات کاهش داده است. اما با این حال باید در مصرف مکمل ها دقت کرد، زیرا استفاده زیاد از مکمل های می تواند باعث افزایش وزن در اسب ها شود.
مخلوط غلات غنی شده همراه با مکمل ویتامین ها و مواد معدنی، بهترین تغذیه برای اسب ها است. اگر علوفه اسب دارای مقادیر کافی ویتامین نباشد، مکمل ها، ویتامین های مورد نیاز بدن اسب را تأمین می کنند. استفاده از علوفه تازه تا حد زیادی از ابتلا اسب ها به کمبودهای غذایی پیشگیری می کند. استفاده از علوفه تازه همراه با مصرف مکمل های غذایی در رشد، سلامت و تولید مثل اسب ها بسیار مفید است.
تب در اسب را چگونه درمان کنیم؟
منبع:
