گاو و گوسفند

دیفتری گوساله

دو شکل دیفتری گوساله وجود دارد. شایع ترین نوع آن شامل عفونت حاد دهان است که معمولاً در گوساله های کمتر از 3 ماه دیده می شود. شکل دوم معمولاً در گوساله‌ های بزرگتر دیده می‌ شود و حنجره حیوان را درگیر می‌ کند. هر دو شکل این اختلال توسط باکتری Fusobacterium necrophorum ایجاد می‌ شوند. همچنین، هر دو شکل این بیماری، باعث ایجاد آبسه در پا و کبد، در گاو های مسن تر، می‌ شوند.

علائم بالینی دیفتری گوساله

علائم شایع بیماری دیفتری گوساله، عبارت اند از:

  • پنومونی
  • سرفه کردن
  • درجه حرارت بالا
  • ایجاد تورم در ناحیه حلق
  • از دست دادن اشتها و افسردگی
  • مشکل در تنفس، جویدن و بلعیدن
  • بروز زخم های عمیق در زبان، کام و داخل گونه ها

معمولاً فقط تعداد کمی از گوساله ‌ها در یک گله، به این بیماری آلوده می‌شوند. اگرچه شیوع این بیماری در مواردی که بهداشت ضعیف است، به طور فزاینده ای شایع است. بنابراین، مهیا کردن یک محیط بهداشتی، روشی موثر برای پیشگیری از شیوع این بیماری است.

تشخیص بیماری دیفتری گوساله

تشخیص اختلال دیفتری گوساله، معمولاً بر اساس علائم بالینی انجام می شود. در موارد ابتلای ناگهانی، سعی کنید سایر مشکلات مانند BVD و بلع اجسام خارجی را با درخواست از دامپزشک خود برای انجام یک معاینه کامل دهانی، رد کنید. علاوه براین، انجام روش های باکتری شناسی نیز می تواند برای تشخیص مشکل گوساله مفید باشد.

این روش، پس از مرگ دام، می تواند ماهیت اولسراتیو بیماری را، به ویژه در گوساله هایی با فرم درگیر کننده حنجره، تایید کند. بنابراین، در صورت یافتن لاشه گوساله ها در محیط دامداری، باید سریعا از یک‌ دامپزشک بخواهید تا به دامداری شما مراجعه کند.

علائم بالینی معمولاً برای تشخیص این بیماری کافی است. با این حال، از آنجایی که بسیاری از بیماری ‌های دیگر نیز می ‌توانند نشانه‌ هایی از انسداد راه هوایی فوقانی را ایجاد کنند، حنجره باید به صورت بصری برای تایید تشخیص بررسی شود. این کار را می توان با استفاده از اسپکولوم، لارنگوسکوپی، آندوسکوپی یا رادیوگرافی که از راه دهان وارد می شود، انجام داد، اما باید مراقب بود تا از انسداد تنفسی بیشتر پیشگیری شود.

قبل از معاینه لارنگوسکوپی یا آندوسکوپی در گاوهای مبتلا به تنگی نفس شدید، باید تراکئوستومی انجام شود. تشخیص های افتراقی شامل ترومای حلق است. لارنژیت ویروسی شدید (به عنوان مثال، رینوتراکئیت عفونی گاوی)، اکتینوباسیلوز، و ادم حنجره، آبسه، تروما، فلج یا تومور نیز باید مورد توجه واقع شوند.

درمان بیماری دیفتری گوساله

دیفتری گوساله || دام و پت

به طور کلی، مانند سایر بیماری ها، درمان زود هنگام دیفتری گوساله، مهم است. زیرا درمان زود هنگام بسیار موثرتر است. علاوه براین، می توانید اقداماتی پیشگیرانه انجام دهید. حیوانات آلوده را جدا کرده و قرنطینه کنید. علاوه براین، مصرف آنتی بیوتیک ها و مسکن ها در بیشتر موارد موثر هستند.

فرم درگیر کننده حنجره بیماری، نسبت به درمان بسیار مقاوم تر است. برای شروع درمان گوساله های تان، با یک دامپزشک مشورت کنید‌. از تعدادی دارو، می توان برای درمان بیماری دیفتری گوساله استفاده کرد. برای شروع دارو درمانی گوساله ها، ضروری است کهبا یک دامپزشک مشورت کنید و از تجویز خود سرانه داروهای مختلف بپرهیزید.

داروهای اکسی تتراسایکلین (11 mg/kg، IV یا SC، bid، یا 20 mg/kg تتراسایکلین طولانی اثر، SC، هر 72 ساعت) یا پروکائین پنی سیلین (U/kg 22000، IM، bid) محصولات ضد میکروبی انتخابی هستند. NSAID ها (آسپرین، 100 میلی گرم/کیلوگرم، PO، دو بار، فلونیکسین، 1.1-2.2 میلی گرم/کیلوگرم، IV، یک بار در روز یا منقسم در دو بار، یا کتوپروفن، 3 میلی گرم/کیلوگرم، IM یا IV، تا 3 روز) برای کاهش تب و التهاب حنجره و ادم استفاده می شود.

یک دوز واحد دگزامتازون (0.2-0.5 mg/kg، IV یا IM) ممکن است برای کاهش ادم حنجره در حیوانات مبتلا به دیسترس تنفسی شدید استفاده شود. تراکئوستومی در گاوهایی با تنگی نفس شدید دمی اندیکاسیون دارد. به طور کلی، باید محیط بهداشتی و آرامی را برای گاوهای تحت درمان مهیا کنید‌.

تزریق مایعات داخل وریدی ممکن است در حیوانات کم آب مورد نیاز باشد. پیش آگهی برای موارد اولیه که به طور تهاجمی درمان می شوند، خوب است. موارد مزمن نیاز به جراحی تحت بیهوشی عمومی برای برداشتن بافت نکروزه یا گرانولاسیون و تخلیه آبسه حنجره دارند. میزان موفقیت 60% برای مداخله جراحی در موارد پیشرفته گزارش شده است.

پیشگیری از بروز بیماری دیفتری گوساله

Fusobacterium necrophorum جزو فلور نرمال روده گاو و محیط است. در شرایط غیر بهداشتی، این عفونت ممکن است در ظروف تغذیه و سطل های کثیف شیر پخش شود. برخی از عوامل موثر در بروز این بیماری، عبارت اند از:

  • بروز ساییدگی در مخاط دهان (مانند رویش دندان های آسیاب)
  • تغذیه نادرست و وجود بیماری های دیگر در گوساله های جوان

اگر حیوانات در یک محیط بسته نگه داری می شوند، می توان با تمیز کردن و ضدعفونی کامل تمام دانخوری های گوساله از شیوع این بیماری عفونی در میان گله، پیشگیری کرد. گوساله های جوان باید روزانه معاینه شوند تا در صورت ابتلا، در مراحل اولیه بیماری تشخیص داده شوند. تشخیص زود هنگام، باعث افزایش شانس بهبودی گوساله های بیمار خواهد شد. همچنین پیشگیری از عفونت های ناف در گوساله ها را بشناسید.

باکتری های ایجاد کننده دیفتری گوساله

دیفتری گوساله || دام و پت

Fusobacterium necrophorum، یک باکتری بی هوازی گرم منفی و غیر اسپورساز، جزو فلور نرمال دستگاه گوارش، تنفس و دستگاه تناسلی حیوانات است. این ارگانیسم، یک پاتوژن فرصت طلب است که باعث ایجاد چندین بیماری نکروز در حیوانات (به عنوان مثال، نکروباسیلوز)، از جمله لارنژیت نکروزه، می شود.

لارنژیت نکروتیک یک عفونت حاد یا مزمن مخاط حنجره و غضروف گاوهای جوان است که با تب، سرفه، تنگی نفس دمی و استریدور مشخص می شود. این اختلال در درجه اول در گاوهای پرواری 3 تا 18 ماهه رخ می دهد. با این حال، مواردی در گوساله های جوان در 5 هفتگی و در گاو هایی به سن 24 ماه هم ثبت شدند.

موارد ابتلا به این بیماری، در سراسر جهان و در تمام سال مشاهده می شود. اما به نظر می رسد در پاییز و زمستان شیوع بیشتری داشته باشد. بهتر است  بدانید که علل کاهش شیر در گاو ها چیست؟

اتیولوژی دیفتری گوساله

تا به امروز، عوامل مستعد کننده ابتلا به این بیماری، به طور کامل شناخته نشده اند. F necrophorum که معمولاً از ضایعات حنجره گاو آسیب دیده جدا می شود، قادر به نفوذ به غشاهای مخاطی دست نخورده نیست. تصور می‌شود که زخم ‌های تماسی حنجره، که یک یافته شایع در گاو های ذبح ‌شده است، دریچه ‌ای برای ورود F necrophorum است.

در ابتدا، بروز سرفه مرطوب و دردناک مشاهده می شود. تنگی نفس شدید دمی، که با تنفس با دهان باز با سر و گردن کشیده شده مشخص می شود، و استریدور دمی با صدای بلند، یافته های شایعی هستند. ممکن است که علائمی مانند پتیالیسم، حرکات مکرر و دردناک بلع، ترشحات دو طرفه و چرکی بینی، و بوی متعفن نیز در نفس های گاو وجود داشته باشد.

علائم سیستمیک ممکن است شامل تب (106 درجه فارنهایت یا 41.1 درجه سانتیگراد)، بی اشتهایی، افسردگی و پرخونی غشاهای مخاطی باشد. گوساله های درمان نشده در طی 2 تا 7 روز به علت تجمع سموم و انسداد راه هوایی فوقانی می میرند. عوارض طولانی مدت این اختلال شامل ذات الریه آسپیراسیون و اعوجاج دائمی حنجره است که منجر به سرفه شدید مزمن و تنگی نفس دمی می شود.

انتقال، اپیدمیولوژی و پاتوژنز دیفتری گوساله

بروز بیماری لارنژیت نکروتیک، در شرایطی که گاوها در شرایط غیر بهداشتی یا در پروارگاه ها محبوس می شوند، شایع تر است. شیوع این بیماری در گوساله های پرواری، بین 1 تا 2 درصد محسوب می شود. بیشتر موارد ابتلا به این اختلال، پراکنده هستند و در تمام سال رخ می دهند، اما ابتلا به این بیماری در پاییز و زمستان به اوج خود می رسد.

عفونت های مختلط دستگاه تنفسی فوقانی (ناشی از ویروس رینوتراکئیت عفونی گاوی و ویروس پاراآنفلوآنزا-3؛ مایکوپلاسما spp؛ و باکتری ها از جمله پاستورلا و هموفیلوس ) و سرفه و بلع مرتبط با این عفونت ها ممکن است گاو های پرواری را مستعد ایجاد تماس حنجره ای کنند.

تصور می‌ شود که این زخم‌ ها که بر روی فرآیند های صوتی و زوایای داخلی غضروف‌های آریتنوئید اثر می گذارند، دریچه‌ ای برای ورود F necrophorum هستند.

F necrophorum باعث بروز التهاب، نکروز و ادم در مخاط حنجره می شود که منجر به باریک شدن متغیر ریما گلوتیدیس و تنگی نفس و استریدور دمی می شود. اگر عفونت به غضروف حنجره گسترش یابد، کندریت حنجره ایجاد می شود که ممکن است منجر به تغییر شکل مزمن حنجره شود.

تهاجم به حلق توسط این ارگانیسم باعث ایجاد ناراحتی می شود که با حرکات بلع دردناک مشخص می شود.

عوارض بیماری دیفتری گوساله

دیفتری گوساله || دام و پت

این ضایعات معمولاً روی فرآیندهای صوتی و زوایای داخلی غضروف ‌های آریتنوئید قرار دارند. ضایعات حاد با ادم و پرخونی اطراف یک زخم نکروزه در مخاط حنجره مشخص می شوند. ضایعات ممکن است در امتداد تارهای صوتی، عضله کریکوآریتنوئیدئوس دورسالیس را نیز درگیر کند.

در موارد مزمن، ضایعات شامل غضروف نکروزه همراه با یک مجرای تخلیه است که توسط بافت گرانوله محصور می شود.

اسهال گوساله، از علل تا درمان و راه های پیشگیری از آن را بشناسید.

کنترل شیوع بیماری دیفتری گوساله

اقدامات کنترلی خاصی در مورد بیماری لارنژیت نکروزه وجود ندارد. با این حال، پاتوژنز پیشنهادی نشان می ‌دهد که اقدامات کنترلی برای پاتوژن‌ های شایع تنفسی ممکن است مفید باشد. درمان دیفتری در گوساله ها می تواند چالش برانگیز باشد. به طور کلی، مصرف دگزامتازون، اکسی تتراسایکلین و یا نوفلور به عنوان درمان برای گوساله های مبتلا به دیفتری توصیه می شود.

سخن آخر

دیفتری یک عفونت و التهاب تار های صوتی حنجره (محل تولید صدا) در پشت گلو است که تنفس را برای گوساله سخت می کند. اصطلاح علمی این بیماری لارنژیت نکروزه است. تورم ناشی از بیماری دیفتری گوساله، اگر راه هوایی را ببندد، می تواند جدی، خطرناک و کشنده باشد.

در مقابل، گوساله مبتلا به دیفتری در انتقال هوا از طریق راه هوایی باریک در حنجره مشکل دارد. بزرگترین محدودیت این گوساله ها، استنشاق طبیعی است. به علت وجود مشکل در تنفس، در گوساله های مبتلا به دیفتری، ممکن است سر و گردن گوساله کشیده شود. در واقع گوساله سعی می کند به این روش، هوای کافی دریافت کند.

در گوساله های مبتلا به بیماری لارنژیت نکروزه یا دیفتری، تنفس پر سر و صدا و خس خس سینه، اغلب از فاصله دور شنیده می شود. از نظر تجویز  داروهای ضد التهابی، دگزامتازون را بیش از سه روز به گوساله های تان ندهید، زیرا شروع به مهار سیستم ایمنی می کند، اما تا زمانی که برای بهبود کامل گوساله لازم است، مصرف آنتی بیوتیک را ادامه دهید.

اگر گوساله های تان هنوز مشکل تنفسی دارند، ممکن است نیاز باشد که به صورت روزانه از مقدار کمی DMSO [(دی متیل سولفوکسید) مخلوط با آب گرم] به عنوان آب نوش استفاده کنند. DMSO تورم را کاهش می دهد. با این حال، سیستم ایمنی گوساله را مختل نمی کند. شاید برای شما هم جالب باشد که آیا گاوها ادرار یکدیگر را می نوشند؟

منبع
https://www.thebeefsite.com/https://www.msdvetmanual.comhttp://www.angusbeefbulletin.com

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا