بیماری های مفصلی در گربه ها
بیماری های مفصلی در گربه ها
برخی از بیماری های مفصلی در گربه ها مانند آرتروز، غشای مفصلی را تحت تأثیر قرار می دهند. انواع دیگر بیماری های مفصلی بر روی تاندون ها، غضروف ها و مایع داخل مفصل تأثیر می گذارد. بیماری های مفصلی در گربه ها احتمال دارد مادرزادی باشد (از بدو تولد) یا می تواند در نتیجه آسیب به مفصل، رشد غیر طبیعی، شرایط مرتبط با ایمنی، سرطان یا عفونت رخ دهند. برخی از انواع بیماری های مفصلی در گربه ها، عبارتند از:
در رفتگی ناحیه زانو (کشکک)
این اختلال ارثی، در اثر رشد غیر طبیعی کاسه زانو (کشکک) ایجاد می شود. جابجایی کاسه زانو می تواند با تغییر شکل های زیاد اندام عقبی همراه باشد، که مفصل ران، استخوان ران و درشت نی را درگیر می کند. گربه ها در هر سنی می توانند تحت تأثیر قرار بگیرند. علائم بیماری بر اساس شدت جابجایی متفاوت است. در موارد خفیف، لنگش به ندرت اتفاق میفتد و کاسه زانو می تواند به صورت دستی جابجا شود و به راحتی به حالت طبیعی بر گردد. با شدیدتر شدن جابجایی در ناحیه دررفتگی، زانو بیشتر از جای خود خارج می شود و اندام به طور مداوم لنگ است. حتی احتمال دارد تغییر شکل استخوان دیده شود. دامپزشکان اغلب می توانند جابجایی را احساس کنند.
تصویربرداری اشعه ایکس می تواند به دامپزشک کمک کند تا ببیند این وضعیت چه تاثیری روی اندام حیوان گذاشته است. بسته به شدت جابجایی، چندین گزینه جراحی برای درمان وجود دارد. گربه ها کمتر از سگ ها تحت تأثیر این بیماری قرار می گیرند و پیش آگهی بسیار خوبی برای بهبود دارند.
دیسپلازی مفصل ران
دیسپلازی مفصل ران یک بیماری غیر طبیعی در مفاصل ران است. در گربه های خانگی نادر است اما در گربه های نژاد خالص بیشتر اتفاق میفتد. علائم اصلی آن شل شدن مفصل لگن است که در نهایت منجر به بیماری مفصلی تحلیل برنده (آرتروز) می شود. علائم دیسپلازی مفصل ران متفاوت است و لنگش احتمال دارد خفیف تا شدید باشد. بیشتر گربه ها نیازی به درمان جراحی ندارند. با این حال، تغییر سبک زندگی مانند کاهش وزن می تواند به بهبود بیماری کمک کند.
آرتروز (بیماری مفصل دژنراتیو، آرتروز دژنراتیو)
غضروف مفصل، در مفاصل با حرکت آزاد احتمال دارد با گذشت زمان تحلیل برود و منجر به از دست دادن حرکت مفصل و در بسیاری از موارد درد شود. از بین رفتن مفصل می تواند به دلیل ضربه، عفونت، سیستم ایمنی بدن یا بدشکلی حین رشد ایجاد شود. این وضعیت منجر به التهاب غشای مفصلی، ادامه تخریب و التهاب غضروف ها و عملکرد غیر طبیعی مفصل می شود. این بیماری در گربه ها شایع است. اما احتمال دارد مورد توجه قرار نگیرد. زیرا گربه ها اغلب نشانه های درد را پنهان می کنند. تقریباً 60 تا 90٪ گربه های مسن مبتلا به آرتروز هستند.
علائم آرتروز شامل لنگش، التهاب مفصل، از بین رفتن عضله، ضخیم و زخم شدن غشای مفصلی و صدای گریتینگ در حین حرکت مفصل است. تصویربرداری اشعه ایکس افزایش مایع در مفصل، التهاب بافت نرم در اطراف مفصل، ایجاد برآمدگی های استخوانی، سخت شدن و ضخیم شدن استخوان در زیر غضروف ها و گاهی اوقات فضای مفصلی باریک را نشان می دهد. درمان ها می توانند پزشکی یا جراحی باشند. درمان پزشکی احتمال دارد شامل کاهش وزن (در صورت لزوم)، ورزش کنترل شده روی سطوح نرم، کمپرس گرم بر روی مفصل آسیب دیده و استفاده از داروهای مناسب برای کاهش درد و التهاب باشد.
سایر درمان ها، مانند اصلاح کننده های مایع مفصلی، می تواند به جلوگیری از تحلیل رفتن غضروف کمک کند. گزینه های جراحی شامل همجوشی مفصل، تعویض و برش مفصل و قطع عضو است. نتیجه بهبودی به محل و شدت بیماری مفصل بستگی دارد.
آرتروز سپتیک
آرتروز عفونی یا سپتیک معمولاً به دلیل باکتری هایی است که در اثر ضربه (با زخم های باز) یا جراحی از طریق خون پخش یا وارد بدن می شوند. ریکتزیا و اسپیروکت از دیگر دلایل آرتروز سپتیک است . علائم آرتروز سپتیک شامل لنگش، التهاب، درد مفصل (های) آسیب دیده، تب، بی حالی، از دست دادن اشتها و سفتی است. اشعه ایکس احتمال دارد افزایش مایع در مفصل را در موارد اولیه، و بیماری مفصلی تحلیل برنده را در شرایط طولانی تر نشان دهد.
آزمایشات روی مایعات خارج شده از مفصل می تواند به تشخیص بهتر و شناسایی علت کمک کند. آزمایش خون نیز احتمال دارد لازم باشد. درمان شامل آنتی بیوتیک هایی است که از طریق دهان یا به صورت داخل وریدی تجویز می شوند، گرگرفتگی حفره مفصل و برداشتن بافت های مرده، آسیب دیده یا آلوده در موارد شدید توسط جراحی انجام می شود.
آرتروز با واسطه ایمنی
سیستم ایمنی بدن خود می تواند باعث التهاب مفاصل (آرتروز با واسطه ایمنی) شود و به طور کلی چندین مفصل را درگیر می کند. در برخی از انواع آرتروز با واسطه ایمنی، غضروف مفصل و استخوان زیر غضروف از بین می رود. پلی آرتریت پیشرونده گربه، که شبیه آرتریت روماتوئید در انسان است، نمونه ای از نوع آرتروز است که غضروف مفصل و استخوان زیر غضروف را از بین می برد. لوپوس اریتماتوز سیستمیک معروف ترین شکل آرتروز است که باعث التهاب مفصل بدون تخریب غضروف و استخوان می شود.
این وضعیت احتمال دارد سایر سیستم های بدن از جمله پوست را تحت تأثیر قرار دهد. علائم آرتروز با واسطه ایمنی شامل لنگش، درد و التهاب در مفاصل متعدد، تب، احساس عمومی بیماری و از دست دادن مداوم اشتها است. این علائم معمولاً گذرا هستند. علاوه بر علائم، با اشعه ایکس، عکس از بافت مفصل، آزمایش خون و بررسی مایعات مفصلی (که به طور معمول ضربه زدن به مفصل نامیده می شود) به تشخیص کمک می شود. درمان شامل داروهای ضد التهاب و داروهای شیمی درمانی است. نتایج بهبودی نامشخص است. شدت گرفتن بیماری نسبتاً شایع است و علت واکنشها اغلب ناشناخته است.
آرتروز سرطانی
این نوع آرتروز بیشتر به علت توموری است که به عنوان سارکوم سلول سینوویال شناخته می شود. این شایع ترین تومور سرطانی (بدخیم) است که مفاصل را درگیر می کند. علائم شامل لنگش و التهاب مفصل است. اشعه ایکس التهاب بافت نرم و واکنش در اطراف استخوان را نشان می دهد. بیوپسی شواهدی از تومور بافت نرم را نشان می دهد. با تشخیص، از قبل در حدود 25٪ از حیوانات گسترش سرطان به ریه ها رخ داده است. قطع اندام معمولاً برای کاهش درد و در صورت امکان جلوگیری از گسترش به اندام های دیگر توصیه می شود.
ضربه مفصلی
چندین نوع ضربه مفصلی از جمله پارگی رباط صلیبی جمجمه و تجزیه رباط مچ دست یا کف دست می تواند بر روی مفاصل در گربه ها تأثیر بگذارد.
پارگی رباط صلیبی
پارگی رباط صلیبی مفصل زانو معمولاً به دلیل آسیب جدی ایجاد می شود. با این حال، احتمالاً آسیب دیدگی هنگامی رخ می دهد که ساختار مفصل قبلاً توسط تخریب، سیستم ایمنی بدن حیوان یا نقص در ترکیبات مفصل ضعیف شده باشد. بیشتر آسیب ها شامل پارگی در وسط رباط است. ولی برخی از آن ها می تواند به علت جدا شدن استخوان در راس رباط باشد. پارگی از این نوع می تواند زانو را ناپایدار کند و منجر به آسیب غضروف (مینیسک)، تجمع مایع مفصل، رشد استخوان و سخت شدن و ضخیم شدن غشای مفصلی شود.
علائم شامل لنگش، درد، التهاب مفصل، تجمع مایعات و صدای گریت هنگام حرکت مفصل است. علاوه بر این، احتمال دارد مفصل به طور غیرطبیعی شل به نظر برسد. پارگی جزئی، با کاهش توانایی حرکت مفصل، به ویژه خم شدن آن مشخص می شود. اشعه ایکس می تواند مایعات بیش از حد در مفصل و علائم آرتروز را نشان دهد. از آزمایش مایعات خارج شده از مفصل یا آرتروسکوپی (بررسی مفصل با دوربین مخصوص) نیز می توان برای کمک به تشخیص بیماری استفاده شود. هر دو گزینه درمانی و جراحی در دسترس هستند. فیزیوتراپی، کاهش وزن و داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی باعث کاهش ناراحتی ناشی از التهاب و بیماری تحلیل برنده مفصل می شوند. نتیجه بهبودی پس از جراحی تا زمانی که بیماری تحلیل برنده مفصل خیلی پیشرفت نکرده باشد، خوب است.
دررفتگی لگن
دررفتگی لگن معمولاً نتیجه آسیب یا ضربه ای است که سر استخوان ران را از جای مفصل آن رانده و جابجا می کند. علائم دررفتگی مفصل ران شامل لنگش، درد در هنگام حرکت مفصل ران و کوتاه شدن اندام است. اشعه ایکس در تأیید دررفتگی و آشکار شدن وجود شکستگی مفید است. درمان غیر جراحی شامل انتقال مفصل به جای خود و استفاده از اسلینگ برای حفظ مفصل ران در وضعیت طبیعی خود است. درمان جراحی، شامل ثابت کردن با استفاده از بخیه است. در صورت عدم موفقیت در درمان محافظه کارانه، احتمال دارد جراحی استخوان های درگیر یا تعویض کامل مفصل ران انجام شود. نتیجه بهبودی معمولاً عالی است. احتمال دارد برای کمک به مفصل ران پس از درمان، از زنجیر استفاده شود.
شکستگی مفصل
مفاصل شانه، آرنج، مچ دست، ران، زانو و تارسال (مچ پا) از جمله مواردی هستند که به دلیل آسیب دیدگی بیشتر در شکستگی نقش دارند. در حیوانات جوان، بخشی از استخوان که در آن رشد اتفاق میفتد در مقایسه با استخوان های مجاور، رباط ها و غشاهای مفصلی ضعیف است و این منطقه بیشتر آسیب می بیند. علائم شکستگی مفصل شامل لنگش، درد و التهاب مفصل است. اگر آسیب روی صفحه رشد فعال، تأثیر بگذارد، احتمال دارد تغییر شکل اندام ایجاد شود. از اشعه ایکس و اسکن توموگرافی (CT) برای تأیید و تعیین محل شکستگی استفاده می شود.
هدف از درمان این است که ضمن حفظ عملکردهای مفصل و اندام، شکستگی در یک راستای مناسب ترمیم شود. این کار معمولاً با ثابت نگه داشتن شکستگی در محل با پین، سیم یا پیچ برای تثبیت آن انجام می شود. نتایج بهبودی تا زمانی که آسیب به مفصل زیاد نباشد خوب است.
تجزیه لیگامان کارپال کف دست
ضربه وارده در هنگام زمین خوردن یا پریدن می تواند باعث افزایش فشار خون (hyperextension) در آن اندام شود. این امر باعث ایجاد نیروی بیش از حد بر روی مچ دست می شود، که می تواند باعث پارگی رباط های مچ دست کف دست و فیبروکارتاز و در نهایت فروپاشی مفصل شود. این یک مشکل نادر در گربه ها است. علائم شامل لنگش، التهاب مفصل کارپال و موضع مشخصی است که در آن پاشنه در حال لمس زمین می باشد. برای موارد خفیف، آتل یا گچ احتمال دارد کافی باشد، اما معمولاً جراحی لازم است. جراحی شامل درهم آمیختگی مفاصل آسیب دیده با استفاده از صفحه استخوان و پیچ، پین و سیم یا سیستم خارجی است. نتیجه بهبودی خوب است.
منبع :
