آیا جوجه تیغی بچه خودش را می خورد؟

شما ممکن است داستان هایی از مادران جوجه تیغی شنیده باشید که بچه های خودشان را می خورند. اما آیا جوجه تیغی بچه خودش را می خورند؟ پس بهتر است واقعیت آن را بدانیم که چرا جوجه تیغی چرا و چه زمانی بچه های خودشان را می خورند؟ جوجه تیغی ها زمانی که تحت استرس شدید هستند، بچه های خود را می خورند. متأسفانه، این یک مشکل نسبتاً در بین پرورش دهندگان رایج است، زیرا عوامل محیطی زیادی از جمله صداهای بلند و رایحه های ناآشنا وجود دارد که می تواند باعث ایجاد این نوع استرس بر مادر شود. این همه تاسف بار است.

اگرچه دانشمندان انگیزه اصلی این رفتار در بین جوجه تیغی را ترس می دانند.

بنابراین، در صورت انجام اقدامات احتیاطی، امکان پرورش موفقیت آمیز این حیوانات وجود دارد. به عنوان مثال، باید اطمینان حاصل کنید که در دو هفته اول پس از تولد، مزاحم مادر یا بچه ها نشوید. به همین دلیل ضروری است که مطمئن شوید که جوجه تیغی های مادر باردار در محیط خود احساس امنیت و آرامش می کنند. اگر قصد دارید جوجه تیغی پرورش دهید، باید علائم استرس بین آنها را بشناسید و سریعاً عوامل محرک را از بین ببرید.

آیا جوجه تیغی ها زنده خوار هستند؟

جوجه تیغی ها می توانند گرایش های آدمخواری را در مواردی از خود نشان دهند. با این حال، آنها تنها گونه های جانوری نیستند که این رفتار را انجام می دهند. شاید تعجب آور باشد که زنده خواری در سراسر قلمرو حیوانات، از کفشدوزک ها گرفته تا شیرها، دیده می شود.

در سال 2013، خالی، یک خرس تنبل در باغ وحش ملی اسمیتسونیان، شروع به زایمان کرد، اما تقریباً به محض اینکه اولین توله خود را به دنیا آورد، چیزی به طرز وحشتناکی رخ داد. به جای اینکه برای لیسیدن توله اش خم شود، در حالی که با بقیه بچه هایش هنوز در حال زایمان بود، آن را خورد.

هیچ کس واقعاً نمی داند، اما صحنه هایی مانند این در چندین گونه دیده می شود. دانشمندان از علت آن مطمئن نیستند، اما این رفتار می تواند تحت تأثیر تعدادی از عوامل خارجی، از جمله محدودیت عرضه غذا، ازدحام بیش از حد، یا حضور یک شکارچی باشد.

این حیوانات ذاتا زنده خوار نیستند اما تحت شرایط خاصی ممکن است تمایل به زنده خواری از خود نشان دهند. از آنجایی که جوجه تیغی همه چیزخوار است، اگر غذا کمیاب باشد، ممکن است از بقایای گونه های دیگرش تغذیه کند یا حتی در شرایط استرس زیاد به فرد دیگری حمله کند. به زبان ساده، جوجه تیغی ها اگر منابع غذایی برای آنها فراوان باشند و احساس امنیت کنند، به زنده خواری و بچه خواری متوسل نخواهند شد. شاید تنها استثناء جوجه تیغی های نر باشد که جوجه تیغی های جوان را می کشند و می خورند.

اگر به دنبال پاسخ این هستید که طول عمر جوجه تیغی: چقدر عمر می کنند؟ بهتر است مقاله دام و پت را بخوانید.

جفت گیری و تولید مثل در جوجه تیغی ها

فصل تولید مثل جوجه تیغی در ماه های بهار و تابستان اتفاق می افتد و بیشترین فعالیت در اردیبهشت و ژوئن رخ می دهد.  جفت گیری جوجه تیغی یک ماجرای بسیار طولانی است و رقابت بین نرها به راحتی می تواند خشونت آمیز شود، به طوری که نرها به یکدیگر حمله می کنند و سعی می کنند یکدیگر را از راه دور کنند!

بدتر از آن، ماده ها نیز به اندازه نرها فحشا شناخته می شوند، بنابراین بچه ها اغلب می توانند چندین پدر داشته باشند.  با این سردرگمی در پدری، نرها هر جوانی را که بخواهند می کشند و می خورند، فقط به این دلیل که مطمئن نیستند که پدر آنها کیست؟

این رفتار در بسیاری از گونه های جانوری دیده می شود. نرها هر نوزادی را می کشند تا فرصت جفت گیری با ماده و انتقال ژن های خود را به نسل بعدی داشته باشند.

در یک دنیای طبیعی، ماده ها هرگز نباید احساس نیاز به خوردن بچه های خود کنند. با این حال، این یک مشکل رایج در هنگام پرورش جوجه تیغی در قفس است.

شاید شناخت ۱۴ وسیله حیاتی برای نگهداری جوجه تیغی برای شما جالب باشد.

شایع ترین علل اینکه جوجه تیغی، بچه های خودش را می خورد، چیست؟

عمل یک جوجه تیغی مادر که بچه هایش را می خورد یک غریزه اساسی بقا است که وقتی شرایط مناسب نیست شروع می شود. کمبود غذا، نقایص مادرزادی یا ترس، از شایع ترین دلایل آن است.

حال اجازه دهید این سه دلیل اصلی را بررسی کنیم:

مادر نمی تواند به طور مداوم غذای کافی پیدا کند!

این شاید شایع ترین دلیل زنده خواری جوجه های جوان در طبیعت باشد. در سطح پایه، مادر متوجه خواهد شد که هم خودش و هم همه بچه‌هایش در خطر گرسنگی و مرگ احتمالی هستند، بنابراین یکی دوتا از بچه‌هایش را می‌خورد تا به بقیه بچه‌هایش (و خودش) غذا بدهد و شانس بیشتری برای زنده ماندن داشته باشند. زنده خواری، هر چقدر هم که این ظالمانه به نظر برسد، به طور کلی نرخ زنده ماندن بالاتری را تضمین می کند.

یک مادر همچنین می‌تواند لاشه سگ‌هایی را که کشته است بخورد، احتمالاً برای اینکه مواد مغذی ارزشمندی را هدر ندهد.

هوگلت با نقص مادرزادی

در صورتی که مادران دارای نقص مادرزادی یا بیماری ناتوان کننده داشته باشند، ممکن است یکی از بچه های خود را بخورند.

ترس از حمله شکارچی ها

این ترس ممکن است کمی غیر طبیعی به نظر برسد، اما جوجه تیغی مادر احتمال دارد بچه‌های خود را در صورت تهدید یک شکارچی احتمالی بخورند.

اگر شانس زنده ماندن خوگلت هایش کم باشد، به جای اینکه توسط یک شکارچی خورده شود، آنها را می خورد تا مواد مغذی را به دست آورد. این غریزه اولیه کمی بی رحم به نظر می رسد اما در سراسر قلمرو حیوانات مشاهده شده است.

امیدواریم اکنون می توانید ببینید که جوجه تیغی های مادر هنگام پرورش جوجه تیغی های جوان تحت استرس قابل توجهی هستند، به ویژه با توجه به اینکه آنها کاملاً نابینا هستند و برای غذا در 3-4 هفته اول زندگی کاملاً به شیر مادر خود وابسته هستند.

جوجه تیغی نر نیز هیچ نقشی در تربیت بچه ندارند، بنابراین این کاملاً به عهده مادر است که تا حد امکان بقای جوجه تیغی خود را تضمین کند. زندگی برای هوگلت ها نیز ثبات خاصی ندارد، زیرا بلافاصله پس از تولد، رقابت برای نوبت پرستاری خود را آغاز می کنند.

برای نگهداری بهتر از جوجه تیغی خود، شایع ترین علائم مرگ جوجه تیغی را بشناسید.

چگونه از بچه خواری در جوجه تیغی ها جلوگیری کنیم؟

اگر قصد دارید جوجه تیغی پرورش دهید، باید از خطرات موجود آگاه باشید و آماده باشید. اول از همه، ضروری است که یک ماده سالم برای تولید مثل داشته باشید، که در حالت ایده آل باید حدود 8-9 ماهه باشد. هرگز نباید اقدام به تولید مثل از یک ماده کوچکتر از شش ماهه یا بزرگتر از یک سال کنید. تولید مثل از یک ماده مسن‌تر در وهله اول می‌تواند بسیار خطرناک باشد، زیرا استخوان‌های لگن او احتمالاً با هم ترکیب شده و زایمان را بسیار دشوارتر می‌کند.

لازم نیست با جوجه تیغی نر به این اندازه خاص رفتار کنید، اما مطمئن شوید که آنها حداقل 4-5 ماهه هستند زیرا قبل از این سن از نظر جنسی بالغ نشده اند.

جداسازی نر از ماده ها

خوشبختانه جفت گیری نرها و ماده ها در جوجه تیغی ها نسبتاً ساده است. کافی است آنها را چند روز در یک قفس (ترجیحاً قفس نرها) با هم قرار دهید و سپس جدا کنید. با این حال، ضروری است که وقتی دو جوجه تیغی با هم هستند، مراقب هرگونه نشانه ای از پرخاشگری باشید و در صورت لزوم فوراً آنها را از هم جدا کنید.

ساده ترین راه برای تشخیص اینکه آیا جوجه تیغی ماده شما باردار است، نظارت بر افزایش وزن است. او همچنین ممکن است شروع به انجام رفتارهای لانه سازی کند تا مطمئن شود که بستر زیادی دارد.

در صورت مشکوک به بارداری، باید ماده را از نر جدا کنید و از تمیز کردن قفس او یا ایجاد مزاحمت برای او خودداری کنید.

جوجه تیغی ماده برای اینکه خودش و لانه اش را برای جوجه تیغی مهیا کند به زمان زیادی نیاز دارد. هر گونه مداخله یا دستکاری در این مرحله فقط به او استرس وارد می کند و می تواند باعث از دست دادن نوزادانش شود.  پس از تقریباً 35 روز، او امیدوار است در جایی بین یک تا 9 قلاده ریز به دنیا بیاورد، اگرچه میانگین 3 تا 5 است.  حداقل در 10-14 روز اول مادر و نوزاد را کاملاً تنها بگذارید.

دور شدن از قفس در دوران بارداری

دوری از قفس زمانی که مشکوک به تولید هوگلت‌های بامزه می‌شوید ممکن است دشوار باشد. اما این مرحله مهمی در رشد هوگلت‌ها است، به علاوه این زمان به مادر کمک می‌کند تا با بچه‌هایش ارتباط برقرار کند. این نیز دوره ای است که احتمال زنده خواری در جوجه تیغی ها زیاد است، بنابراین باید محوطه آرام و بدون مزاحمت را ایجاد کنید.

تنها کاری که باید انجام دهید این است که مطمئن شوید که مادر مقدار زیادی غذا و آب دارد و تمام!  پس از پایان دوره دو هفته‌ای، می‌توانید تمیز کردن محفظه را شروع کنید، اما همیشه مادر را برای هرگونه علائم استرس، که می‌تواند شامل خش‌خش، پرخاشگری، یا صداهای غیرمعمول باشد، تحت نظر داشته باشید.

اگر این اتفاق افتاد باید فوراً عقب نشینی کنید! تقریباً در این زمان، می‌توانید تلاش کنید تا هوگلت‌ها را با کمی کار آشنا کنید. اما اگر به نظر می‌رسد که مادر استرس دارد، باید دست از کار بکشید.

بهتر است با نوازش آرام یکی از هوگلت ها با یک انگشت شروع کنید. اگر مادر راحت به نظر می رسد، می توانید یکی را بردارید و سپس به آرامی آن را در قفس قرار دهید.

مهم است که به یاد داشته باشید که این می تواند یک روند بسیار کند باشد. اگر مادر هنگام رسیدگی به کودک خود محتاط به نظر می رسد، ممکن است لازم باشد یک یا دو قدم به عقب برگردید.

جداسازی جوجه تیغی مادر از نوزاد

در حدود شش هفتگی، هوگلت‌ها مستقل‌تر می‌شوند، بنابراین این زمانی است که باید آنها را از مادرشان دور کنید. همچنین برای جلوگیری از زنده خواری باید در این زمان نرها و ماده ها را از هم جدا کنید. حتی اگر همه کارها را به درستی انجام دهید، باز هم این احتمال وجود دارد که مادر دچار استرس شود یا یک یا چند تا از هوگلت های خود را بخورد.

این امر در مادرانی که برای اولین بار زایمان می کنند، بیشتر دیده می‌شود، مخصوصاً اگر جوان هستند، بنابراین باید مراقب علائم نگران‌کننده باشید (البته از فاصله ایمن). پرورش دهندگان در صورت نیاز، هوگلت ها را با موفقیت پرورش می دهند، اما اگر از این روند مطمئن نیستید، همیشه می توانید برای مشاوره با دامپزشک مشورت کنید.

سخن آخر

متأسفانه، جوجه تیغی ها به بچه خواری معروف هستند. ممکن است به دلایل مختلف متعددی اتفاق بیفتد که در درجه اول به بقا مربوط می شود. زنده خواری در جوانان می تواند اقدامی برای بهبود شانس حضور هرچه بیشتر جوجه ها در بستر باشد.

شایع ترین بیماری ها در جوجه تیغی را جدی بگیرید.